«انرژى مذكور مانند انرژى پادگرانى حالت دافعه دارد اما اینطور نیست كه با ویژگى ذاتى ذرات بى ارتباط باشد و به طور مستقیم در فضا عمل مى كند.»
وضعیت ارتجاعى موجود در فضا اندكى شبیه به انبساط عالم نوپا است و تنها تفاوت در اینجاست كه انرژى تاریك در این مدت طولانى تاثیرات بسیار كمترى را بر جاى گذاشته است.
فیزیكدان ها در تلاشند تا با بهره گیرى از نظریه هاى فیزیكى مورد قبول دانشمندان چگالى انرژى تاریك را محاسبه كنند. اما نتایجى كه به دست آورده اند با واقعیت سازگارى ندارد. تاكنون مقدار محاسبه شده در حدود
۱۰۶۰
برابر بزرگتر از میزان مشاهده شده است. (البته برخى معتقدند كه این مقدار مى تواند تا
۱۰۲۰
هم پیش برود.)
كیهان شناسان همواره با اعداد و ارقام بزرگ سروكار داشته اند اما حتى آنها نیز از چنین اختلافى دچار نگرانى شده اند. كولب مى گوید: «تمامى این صفر ها (منظور اختلاف هاى موجود است) بیانگر این مطلب است كه هنوز در فرضیه هاى ما یك مطلب اساسى از قلم افتاده است
۸-
چگالى عالم چقدر است؟
بیشتر ماده و انرژى موجود در عالم با انبساط آن تنها در اختیار مواد و نیروى گرانشى حاصل از آنها مى بود، تاكنون این نیرو موجب سقوط عالم و بازگشت آن به وضعیت نقطه اى شده بود. اما انرژى تاریك باعث گسترش عالم شده است.
هشت معمای بزرگ16
