برخى از کلمات سید الشهدا علیه السلام چه در فاصله مدینه تا کربلا و چه در روز عاشورا ، داراى پیام هاى مؤثر و دیدگاه هاى الهام بخش براى جهاد و کرامت است . این سخنان یا در ضمن خطبه ها آمده است ، یا رجز ها و اشعار آن حضرت، و حالت شعارى به خود گرفته است . مى توان هدف حسینى و اندیشه ها و روحیه هاى عاشورایى را از آنها دریافت و آن فراز هاى فروزان را شعار هاى نهضت عاشورا دانست . برخى از این شعار ها چنین است :
1- " على الاسلام السلام ، اذ بلیت الامة براع مثل یزید " ( این را در پاسخ مروان در مدینه فرمود ، که از آن حضرت مى خواست تا با یزید بیعت کند ) .
2- " و الله لو لم یکن ملجا و لا ماوى لما بایعت یزید بن معاویة " ( در پاسخ برادرش محمد حنفیه فرمود ) .
3- " انى لا ارى الموت الا سعادة و الحیاة مع الظالمین الا برما " ( خطاب به یارانش در کربلا ) .
4- " الناس عبید الدنیا و الدین لعق على السنتهم یحوطونه مادرت معایشهم فاذا محصوابالبلاء قل الدیانون " ( در مسیر رفتن به کربلا در منزلگاه ذى حسم ) .
5- " الا ترون ان الحق لا یعمل به و ان الباطل لا یتناهى عنه ؟ فلیرغب المؤمن فی لقاء ربه محقا ... " ( در کربلا خطاب به اصحاب خویش فرمود ) .
6- " خط الموت على ولد آدم مخط القلادة على جید الفتاة " ( از سخنرانى امام حسین علیه السلام در مکه پیش از خروج به سوى کوفه ، در میان جمعى از خانواده ، یاران و شیعیان خویش ).
7- " من راى سلطانا جائرا مستحلا لحرام الله ، ناکثا عهده مخالفا لسنة رسول الله یعملفى عباد الله بالاثم و العدوان فلم یغیر علیه بفعل و لا قول کان حقا على الله ان یدخله مدخله " ( در منزلگاه بیضه ، در مسیر کوفه ، خطاب به سپاه حر ).
8- " ما الامام ، الا العامل بالکتاب و الآخذ بالقسط و الدائن بالحق و الحابس نفسه على ذات الله " ( امام این صفات امام راستین را در پاسخ به دعوتنامه هاى کوفیان نوشت و توسط مسلم بن عقیل به کوفه فرستاد ).
9- " سامضى و ما بالموت عار على الفتى اذا ما نوى حقا و جاهد مسلما " ( شعر از دیگرى است ، امّا امام حسین علیه السلام آن را در پاسخ به تهدیدهاى حر ، در مسیر کوفه خواند ).
10- " رضى الله رضانا اهل البیت ، نصبر على بلائه و یوفینا اجر الصابرین " ( در خطبه ایی که هنگام خروج از مکه ایراد نمود ، خطاب به اصحاب و یاران فرمود ).
11- ( در آستانه خروج از مکه به سوى کوفه فرمود و راه خونین و آمیخته به شهادت را ترسیم فرمود ).
12- " انما خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى " ( در وصیت نامه سید الشهدا (ع) به برادرش محمد حنفیه آمده است که قبل از خروج به سوى مدینه نوشت ).
13- " لا اعطیکم بیدى اعطاء الذلیل و لا اقر اقرار العبید [ لا افر فرار العبید ] " ( درسخنرانى صبح عاشورا ، خطاب به نیرو هاى دشمن فرمود ، که خواستار تسلیم شدن آن حضرت بودند ).
14- " هیهات منا الذلة ، یابى الله ذلک لنا و رسوله و المؤمنون ... " ( در خطاب به سپاه دشمن فرمود ، پس از آنکه خود را سر دو راهى ذلت و شهادت محیر دید ).
15- " فهل هو الا الموت ؟ فمرحبا به " ( در پاسخ عمر سعد ، که نامه اى به آن حضرت فرستاد و خواستار تسلیم شدن بود ).
16- " صبرا بنى الکرام ، فما الموت الا قنطرة تعبربکم عن البؤس و الضراء الى الجنان الواسعة و النعیم الدائمة " ( خطاب به یاران فداکار خویش در صبح عاشورا ، پس ازآنکه تعدادى از اصحابش شهید شدند ).
17- ( که روز عاشورا هنگام پیکار با سپاه دشمن به عنوان رجز حماسى مى خواند و شهادت را بر ننگ تسلیم ، ترجیح مى داد ).
18- " موت فى عز خیر من حیاة فی ذل " ( که مرگ سرخ ، به از زندگى ننگین است ).
19- " ان لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فى دنیاکم " ( در آخرین لحظات پیش از شهادت ، وقتى شنید سپاه کوفه به طرف خیمه هاى حرم او حمله کرده اند ، خطاب به پیروان ابو سفیان چنان فرمود ).
20- " هل من ناصر ینصر ذریته الاطهار ؟ " "هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله ؟ " ( وقتى سید الشهدا (ع) این نصرت خواهى و استغاثه را بر زبان آورد که همه یاران و بستگانش شهید شده بودند ).
از مجموعه این جملات نورانى و حماسى که شعار هاى حسین علیه السلام در نهضتش به شمار مى آید ، تاکید آن امام ، بر مفاهیم و ارزش هاى زیر به دست مى آید : نابودى اسلام درشرایط سلطه یزیدى ، حرمت بیعت با کسى چون یزید ، شرافت مرگ سرخ بر زندگى ذلت بار ، اندک بودن انسان هاى راستین در صحنه امتحان ، لزوم شهادت طلبى در عصر حاکمیت باطل ، زینت بودن شهادت براى انسان ، تکلیف مبارزه با سلطه جور و طغیان ، اوصاف پیشواى حق ، تسلیم و رضا در برابر خواسته خداوند ، همراهى شهادت طلبان در مبارزات حق جویانه ، حرمت ذلت پذیرى براى آزادگان و فرزانگان مؤمن ، پل بودن مرگ براى عبور به بهشت برین ، آزادگى و جوانمردى ، یارى خواهى از همه و همیشه در راه احقاق حق و ...
بقا و جاودانگى عاشورا ، در سایه همین تعلیمات و آرمانهاست که در کلام آن حضرت جلوه گر است و نهضت هاى ضد ستم و ضد استبداد ، همواره از این پیام ها و درونمایه ها الهام گرفته اند .
درس آزادى به دنیا داد رفتار حسین
بذر همت در جهان افشاند ، افکار حسین
گر ندارى دین به عالم ، لااقل آزاده باش
این کلام نغز مى باشد ز گفتار حسین
مرگ با عزت زعیش در مذلت بهتر است
نغمه اى مى باشد از لعل دربار حسین
