تکالیف عصر غیبت

تکالیف عصر غیبت

پرسش : مؤمنین چه تکالیفى در عصر غیبت نسبت به امام زمان‏علیه‏السلام دارند؟

پاسخ : در مورد حضرت مهدى (علیه السلام) وموقعیت او، شیعیان آن حضرت هر یک وظایف سنگینى بر عهده دارند، اینک به برخى از آنها اشاره مى‏کنیم:

1 - ایمان به حتمى بودن خروج مهدى (علیه السلام)

در روایات اهل سنّت مى‏خوانیم که پیامبر (صلی الله و علیه و آله) فرمود: «من أنکر خروج المهدىّ فقد کفر بما أنزل على محمّد»؛ «هر کس منکر خروج مهدى شود به آنچه بر محمّد (صلی الله و علیه و آله) نازل شده کفر ورزیده است.»( فرائد السمطین، ج 2، ص 334، ح 585 و... )

2 - صبورى وتمسّک به دین حق در فتنه‏ها

امام صادق (ع) فرمود: «طوبى لمن تمسّک بأمرنا فى غیبة قآئمنا، فلم‏یزغ قلبه بعد الهدایة...»؛ «خوشا به حال کسى که در غیبت قائم ما متمسک به امر ما شده وقلب او بعد از هدایت منحرف نشود...».( کمال الدین، ص 358)

3 - تمسّک به ولایت امام غایب

امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) نقل کرده که فرمود: «طوبى لمن أدرک قائم أهل بیتى وهو یأتمّ به فى غیبته قبل قیامه و...»؛ «خوشا به حال کسى که قائم اهل بیت مرا درک کند و در غیبت او قبل از قیامش به او اقتدا کند و...».( کمال‏الدین، ص 286 ؛ بحارالأنوار، ج 51، ص 72، ح 14)

4 - طلب معرفت امام زمان (ع) از خداوند متعال

کلینى؛ به سند خود از ابوبصیر نقل کرده که امام باقر (ع) به من فرمود: «هل عرفت إمامک؟ قال: قلت: إى واللَّه، قبل أن أخرج من الکوفة. فقال: حسبک إذاً»؛ «آیا امامت را شناخته‏اى؟ عرض کردم: آرى به خدا سوگند قبل از آنکه از کوفه خارج شوم. فرمود: بس است تو را در این هنگام.»( کافى، ج 1، ص 185، ح 12)

5 - تجدید بیعت وثبات بر اطاعت

در دعاى عهد از امام صادق (ع) مى‏خوانیم: «اللّهمّ إنّى أجدّد له فى صبیحة یومى هذا وما عِشت فى ایامى عهداً وعقداً وبیعة له فى عنقى لا أحول عنها ولا أزول أبداً، اللّهمّ اجعلنى من أنصاره وأعوانه والذّابّین عنه...»؛ «بار خدایا! همانا من براى او [حضرت مهدى (ع)] در این روزم عهد وپیمان وبیعتى را در گردنم تجدید مى‏کنم، بیعتى که از آن بازنگشته وهرگز آن را زایل نمى‏سازم. بار خدایا! مرا از یاران و کمک‏کاران ومدافعین از آن حضرت قرار بده...».( بحارالأنوار، ج 102، ص 111 ؛ مصباح الزائر، ص 235)در این دعا سخن از تجدید عهد با امام خود در هر روز است.

6 - مقابله با شبهات واشکالات

امام صادق (ع) در حدیثى فرمود: «آیاکم والشّک والارتیاب، انفوا عن نفوسکم الشکوک، وقد حذّرتم فاحذروا، ومن اللَّه أسئل توفیقکم وإرشادکم»؛ «...خود را از شک وتردید دور کنید واز شک‏ها بپرهیزید، شما بر حذر داده شدید پس حذر کنید، ومن توفیق وارشاد شما را از خداوند خواستارم.»( بحارالأنوار، ج 51، ص 146، ح 17)

7 - کمک ویارى برادران مؤمن

امام صادق (ع) در حدیثى جمله «وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ» در سوره «العصر» را بر مواسات وهم‏یارى برادران دینى منطبق ساخته‏اند.( کمال الدین، ص 656 ؛ بحارالأنوار، ج 24، ص 214، ح 1)

در تفسیر امام عسکرى (ع) آمده است: «هرکس متکفل یتیمى براى ما شود که محنت استتار ما او را وامانده کرده واز علوم ما که به دستش رسیده او را سرشار کند تا اینکه ارشاد شده وهدایت یابد، خداوند متعال در حقّ او مى‏فرماید: «یا أیّها العبد الکریم المواسى! أنا أولى بالکرم منک، اجعلوا له یا ملآئکتى فى الجنان بعدد کلّ حرف علّمه ألف ألف قصر...»؛ «اى بنده کریم که یارى کننده‏اى! من از او در این کرم اولى‏ترم، اى ملائکه من براى او در بهشت به هر حرفى که تعلیم داده یک ملیون قصر دهید...».( تفسیر منسوب به امام عسکرى (ع)، ص 342 ؛ بحارالأنوار، ج 2، ص 4، ح 5)

8 - فریب نخوردن از مدعیان دروغین مهدویت

امام صادق (ع) فرمود: «ولتعرفنّ اثنى عشر رایة مشتبهة، لایدرى أىّ من أىّ»؛ «...وبه طور حتم دوازده پرچم ودعوت مشتبه بر پا خواهد شد که از همدیگر تشخیص داده نمى‏شود...».( کمال‏الدین، ص 347 ؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 281، ح 9)

9 - زیاد دعا کردن براى تعجیل فرج

حضرت مهدى (ع) در توقیعى که در جواب سؤال‏هاى اسحاق بن یعقوب فرستادند فرموده‏اند: «أکثروا الدعآء بتعجیل الفرج، فإنّ ذلک فرجکم»؛ «...زیاد براى تعجیل فرج دعا کنید؛ زیرا فرج شما در آن است.»( کمال الدین، ص 483 ؛ بحارالأنوار، ج 53، ص 180، ح 10)

10 - اجتناب از جزع

کلینى؛ به سندش از امام صادق (ع) نقل کرده که فرمود: «إنّما هلک الناس من استعجالهم لهذا الأمر، إنّ اللَّه لایعجل لعجلة العباد. أنّ لهذا الأمر غایة ینتهى إلیها...»؛ «همانا مردم به جهت عجله کردن در این امر هلاک شدند، خداوند به خاطر عجله بندگان عجله نخواهد کرد، زیرا براى این امر نهایتى است...».( کافى، ج 1، ص 369، ح 7)

11 - وقت معین نکردن براى ظهور

امام صادق (ع) فرمود: «إنّا أهل بیت لانوقّت»؛ «...همانا ما اهل بیت وقت معین نمى‏کنیم...».( بحارالأنوار، ج 52، ص 119، ح 48)

12 - دوست داشتن حضرت (ع)

در روایات فراوانى به دوستى اهل بیت عصمت و طهارت: و از آن جمله حضرت مهدى (ع) سفارش شده است، و این به نوبه خود مى‏تواند در جلب توجه مردم به حضرت (ع) و پیروى از دستورات او و دیگر امامان تأثیر بسزایى داشته باشد.