حرف های هنری

تا آنجا که می دانیم کاریکاتور از رنسانس آغاز شده است جائیکه هنر مندانی چون آنی باله کاراتچی اولین پرتره های اغراق آمیز را طراحی کرد(لغت کاریکاتور یک اقتباس از معنی لغت ایتالیایی (کاریکاره caricare) به معنی اغراق آمیز یا مبالغه است). مهمترین تفاوت کاریکاتور با دیگر هنر های تجسمی در اغراق می باشد شاید سبک هایی از نقاشی وجود داشته باشد که درآنها اغراق از ارکان اصلی باشد، اما دیگر تفاوتی که کاریکاتور را از این گونه نقاشی ها جدا می سازد طنز و کمیک بودن تصاویر کاریکاتور می باشد .از دیگر مشخصه هایی که می توان برای کاریکاتور عنوان نمود این مشخصه است که هر اثر دارای موضوعی خاص و مشخص است بدین گونه که تنها پیامی که مد نظر هنرمند است را به بیننده منتقل می کند و معمولاً این اتفاق در این هنر کمتر پیش می آید که بیننده برداشتی متفاوت از منظورهنرمند داشته باشد.البته این مسئله وجود دارد که هر بیننده بنا به سطح اگاهی و اطلاعات و احساسات خود تأثیری جدا و متفاوت بپذیرد. در حالی که در یک اثر نقاشی، نقاش شاید خود را موظف نداند که حتماً پیام یا موضوع خاصی را به بیننده انتقال دهد و صرفاً خلق منظره ای زیبا یا یک چهره با تمام خصوصیات ظاهری و یا بیان یک حس مد نظر باشد که در این صورت اثر آن برای هر مخاطب می تواند کاملاً متفاوت باشد همچنین از دیگر خصوصیات کاریکاتور می توان به سادگی و نیز جنبه های انتقادی آن اشاره نمود با این وجود سعی یک هنرمند کاریکاتوریست که در هر شاخه ای از این رشتۀ هنری فعالیت می نماید بر این اساس می باشد که در نهایت بعد از بیان مطلبی خاص مانند سایر هنرها ثأثیری زیبایی شناسانه بر روی مخاطب خود بگذارد، بنابراین این هنر نیز مانند هنرهای دیگر باید از قوانین زیبایی شناسی پیروی نمایید.