
در این هنر، تبدیل و رفتن از یک فن به یک فن دیگر بسیار آسان است و تغییر یک تکنیک سخت به یک فن ملایم و یا بالعکس نیاز به صرف نیروی زیادی ندارد.
شورینچی کمپو در سال 1947 توسط فردی به نام (Rev Doshin 1980-1911) پایه گذاری شد که خود در طول مدت اقامت 17 ساله اش در چین از یک استاد سبک (شائولین زن) و قبل از آغاز جنگ جهانی دوم آموخته بود. او نام شورینجی را که ترجمه ژاپنی کلمه قلعه شائولین بود را برای این هنر برگزید و هدف خود را آموزش قواعد فرهنگی و اخلاقی بودا در کنار تربیت و پرورش جسم قرار داد.
امروزه 4/1 میلیون نفر در سراسر جهان و در بیست و شش کشور به انجام این هنر مشغول هستند.