گلهای آپارتمانی

پافیلی، نخل دم اسبی ،لیندا
چهارشنبه 11 آذر 1388  8:51 AM

پافیلی، نخل دم اسبی ،لیندا

پافیلی، نخل دم اسبی ،لیندا این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است اما نام علمی آن BEAUCARNEA RECURVATA است. بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید. ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند. نگهداری از آن برای باغبان های آماتور نیز ساده است. این جنس دارای24 گونه از درختچه ها و درختهای همیشه سبز میباشد.برگهای لیندا مجنون ، آویزان ، باریک ، کشیده ، ضخیم و مقاوم که طولشان تا 1.8 متررسیده و عرضشان کمتر از 2.5 سانتیمتر می باشد.رنگ برگها سبز تا سبز مایل به تیره و حالت زیبای لیندا ناشی از خمش برگها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست.رنگ گلهای آن سفید مایل به کرم است و به ندرت و فقط بر روی گیاهان مسن بخصوص در تابستان ظاهر میشود.این گیاه بدون شاخه های فرعی و انتهای ساقه اش ضخیم و شکل عجیبی به خود گرفته است که نام انگلیسی آن به معنای پای فیل به همین علت است و دارای رشد بسیار کندی می باشد. نیازها حرارت: این گیاه در گستره دمایی 21-12 درجه سانتیگراد بخوبی رشد میکند و به سرما حساس است و فقط گیاهان مسن دمای 6 درجه سانتیگراد را تحمل میکنند. رطوبت: این گیاه در تابستان به دفعات آبیاری بیشتری نسبت به زمستان احتیاج دارد.در طول فصل رویش هر 3 هفته یک بار و در طول فصل زمستان به مقداری که برگها را از پژمرده شدن نگهداری کند (فقط یکبار) آبیاری می نماییم.بعد از هر آبیاری تا آبیاری بعدی خاک باید کاملا خشک شود .لیندا میتواند تا یک سال آب را در پایه متورش ذخیره کند بنابراین آب دادن بیش از حد به گیاه متداولترین عامل نقصان در رشد و نابودی آن میباشد. محیط کشت: این گیاه نیازمند یک مخلوط خاک خوب زهکشی شده با بافت لیمونی تقریبا سبک در5/7 -5/6 PH= است.مخلوط خاکی که شامل دو قسمت لوم یک قسمت پیت هوموس و دو قسمت ماسه و سنگریزه هایی برای ایجاد زهکش خوب لازم است.در نور کامل بهترین رشد را دارد.نور خیلی زیاد باعث سوخته شدن برگها و ریزش آن میشود و نور کم باعث رشد بیش از اندازه برگها و تغییر رنگ برگ به زرد و در نهایت افتادگی برگ میشود. تغذیه: لیندا گیاهی کم توقع است و در طول بهار و تابستان یک بار از کود مایع استفاده میشود. تکثیر: از طریق ریشه دار کردن جوانه های روی ساقه و از طریق کاشت بذر در بهار انجام میگیرد. زمانی که دمای هوا 20 درجه سانتیگراد باشد. کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه ؛ البته تکثیر این گیاه برای آماتورها و در منزل بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است. آفات و امراض: مهمترین آفت لیندا کنه قرمز است که میتوان از مالاتیون و دیازینون استفاده کرد.مهمترین بیماری این گیاه پوسیدگی ریشه است که در اثر آبیاری زیاد و زهکشی ضعیف ایجاد میشود. مراقبت های ویژه: لیندا به عنوان یک گیاه خانگی خوب در نظر گرفته میشود که بیش از اندازه آبیاری نشود. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می رویند که بخاطر حفظ شکل و فرم آن باید حذف گردند. هر دو سال یک بار گلدان را تعویض کنید زیرا تعویض زود به زود باعث ریشه زایی زیاد لیندا شده که این سبب افزایش ارتفاع و در نتیجه کاهش زیبایی آن میگردد. نکته: برگ های مرده ی انتهای گیاه را جدا کنید.