ليست شهداي دفاع مقدس (ش)

سال 1343 بود و روستاي نجف‌آباد در انتظار تولد کودکي حماسه‌ساز اضطراب را تجربه مي‌کرد. عبدالحسين در ميان خانواده‌اي مذهبي و مقيد به اسلام چشم‌هايش را براي اولين بار به روي دنيا گشود. او تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش با موفقيت به پايان رسانيد و به درياي پرخروش مردم پيوست. سراسر ايران پر از فرياد مرگ بر شاه بود و مردم با تظاهرات و راهپيمايي‌هايشان مخالفت خود را عليه رژيم شاهنشاهي اعلام مي‌کردند. عبدالحسين همپاي مردم در تظاهرات شرکت مي‌کرد و با صدايي رسا شعار مي‌داد و به همين دليل از تحصيل در دوره‌ي راهنمايي صرف نظر کرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي عبدالحسين به همراه ديگر دوستانش شب‌ها به پاسداري و نگهباني مي‌پرداخت. هنوز مردم طعم شادي حاصل از پيروزي انقلاب را درست نچشيده بودند که جنگ شروع شد. عبدالحسين نتوانست به تحصيل فکر کند. خدايي شدن برايش مهم‌تر از هر چيز ديگري بود و براي مدتي درس را رها کرد و با عضويت در نيروي ذخيره سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و طي نمودن دوره‌ي آموزشي و تعليمات نظامي در يکي از پادگان‌هاي جنوب کشور روانه‌ي جبهه‌هاي حق عليه باطل شد و غيورانه در عمليات فتح‌المبين شرکت کرد. او مدتي هم در پايگاه بسيج مشغول پاسداري از انقلاب و دستاوردهاي آن شد تا اين‌که آخرين بار بعد از مدت يک ‌ماه که درجبهه بود در عمليات والفجر مقدماتي شرکت کرد و در تاريخ 23/11/1361 هنگامي‌که 18 ساله بود در منطقه‌ي فکه به ديدار خدا شتافت.
هيچ‌کس نفهميد در خاک‌هاي آن‌جا چه ديده بود که تا 20 سال نتوانستند پيکر مطهرش را پيدا کنند و خبري از او به دست بياورند. سرانجام در تاريخ 21/12/1381 که مصادف با رحلت جان‌سوز رسول اکرم (ص) و سلاله‌ي پاکش حضرت امام حسن مجتبي (ع) بود در ميان سيل احساسات مردم و خانواده‌اش در گلزار شهداي صفي‌آباد کنار ديگر هم‌رزمان شهيدش در خاک آرميد.

منبع:كتاب سبكبالان ساحل ها   -  صفحه: 62