ليست شهداي دفاع مقدس (ص)

زمان مي‌گذرد و من در تنگناي ثانيه‌ها مي‌مانم. مثل هميشه جا مانده‌ام. تو رفته‌اي، ديگر بچه‌ها هم رفته‌اند؛ اما من هنوز مانده‌ام و متهم شده‌ام به تحمل دنياي بدون شما. نامت حميد بود؛ حميد صفريان متولّد سال 1349 در روستاي کوتيان.
جبهه و شهادت برايت در مقابل اين دنياي فاني ارجعيت داشت. مي‌گفتي دفاع از اسلام و شرف و حيثيت مردم برايت باارزش‌تر از زندگي ذلت‌بار در اين دنياست. عقايدت محکم بود و ايمانت قوي و همين‌ها تو را به سوي جبهه و شهادت سوق داد.
عمليات کربلاي 5 بود؛ شور و شوق بچه‌ها قابل وصف نبود. عشق در نگاه تک‌تک بچه‌ها موج مي‌زد؛ عشق رسيدن به خدا و ساکن شدن در حرم امن الهي. بر مي‌گردم به آن دوران؛ به ششمين روز از بهمن‌ماه 1365. شلمچه بوي وصل مي‌داد و خبر عمليات کربلاي 5 همه جا پيچيده بود. 16 سال داشتي و وجودت از شوق رسيدن به خدا جالب بود. ياد آن روزها حسرت را دوباره در دلم مي‌نشاند و باز هم از خودم مي‌پرسم حميد چه کرد که رفت و من چه کرده بودم که محکوم به ماندن شدم.
حالا چندين سال است که گلزار شهداي صفي‌آباد عطر پيکر تو را دارد و هر پنج‌شنبه مرا براي بازگو کردن حسرت‌هايم پيش خود فرا مي‌خواند.

منبع:كتاب سبك بالان ساحل ها صفحه 111