ليست شهداي دفاع مقدس (ص)

شهيد محمد صادقي در دوازدهم سال 1343 در محله افسريه تهران، همزمان با شكفتن شكوفه‌هاي بهاري، پا به اين دنيا نهاد و از همان دوران كودكي تحت نظارت دقيق و تربيت اسلامي‌ قرار گرفت. در دوران تحصيل به دليل روحيه مذهبي‌اش در ميان دوستان و هم كلاسي‌ها، به عنوان دانش‌آموزي مذهبي و متعهد مشهور گرديده بود. نوجواني 12 ساله بود كه با هدف تشويش ديگران به نماز خواندن به پشت‌بام مي‌رفت و اذان مي‌گفت. در سال 1356 با وجود سن كمش در راهپيمايي و فعاليتهاي انقلابي حضوري پرشور داشت و با استفاده از راهنمايي‌هاي سازنده پدر سعي مي‌كرد كه با شناخت مفاهيم اسلامي‌ و انقلابي خود را آماده خدمت به اين دين نمايد. پس از پيروزي قيام مردم و برقرار شدن نظام اسلامي‌ در ايران، در كميته به فعاليتهايش ادامه داد و با شروع جنگ در كردستان به آنجا رفت. سپس به عنوان نيروي كميته‌اي در شكست حصر آبادان حضور يافت و به شدت مجروح شد. سفر به آبادان محمد را در جنوب ماندگار كرد و او دلاوري‌هايش را به فرماندهي دسته و پس از آن فرماندهي گردان به بينهايت رساند. سال 1363 بود كه ازدواج كرد و همراه همسفر مهربانش، دوباره به اهواز رفت. بعد از شهادت برادرش حسن، رو به مادرش گفت: «ديگر نوبت من شده و جاي من كنار مزار حسن خواهد بود» و رفت تا از حماسه آفرينان كربلاي 5 باشد و شلمچه را سرفراز كند. و اكنون هر بار كه به زيارت مزارش مي‌رويم، به ياد سفارش او مي‌افتيم كه : «هرگاه بر مزار من آمديد، گريه نكنيد، بلكه به امام حسين (ع) سلام كنيد و ايشان را زيارت نماييد.»

منبع:پرونده شهيد در لشگر 10 سيد الشهدا