ليست شهداي دفاع مقدس (ط)

در اولين روز از خردادماه سال 1340 در خانواده‌ي متديّن و زحمت‌كش غلام‌حسين طالبي در روستاي مهدي‌آباد كهدوييه كودكي چشم به جهان گشود. پدرش نام وي را "محمدرضا" نهاد. وي تحصيلات ابتدايي را در دبستان كهدوييه طي كرد و سپس به امر كشاورزي در كنار پدر پرداخت. وي از همان ابتداي تكليف و در ايامي كه كشاورزي رونقي نداشت، به كار بنايي در تهران مشغول بود.
در دوران انقلاب، فعالانه در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شركت مي‌كرد. محمدرضا در سال 1358 ازدواج نمود و در حالي كه سه ماه از اين پيوند الهي نگذشته بود، خدمت مقدس سربازي را شروع نمود تا در پاسداري از دست‌آوردهاي انقلاب اسلامي و حفاظت از مرزهاي ميهن عزيزمان سهيم باشد.
در آن ايام گروهك‌هاي ضد انقلاب و وابسته به استكبار جهاني، در شمال و غرب كشور به توطئه عليه نظام نوپاي جمهوري اسلامي مي‌پرداختند و رژيم بعثي عراق نيز تحركاتي در مرزها داشت. وي ابتدا براي كسب مهارت‌هاي نظامي به مركز آموزش 05 كرمان عزيمت كرد و سپس به تيپ پياده‌ي شيراز منتقل شد.
محمدرضا بيشترين خدمت را در مناطق بحراني و جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گذراند. كوه‌هاي سر به فلك كشيده‌ي كردستان، زمين‌هاي تفتيده‌ي جنوب و خطوط مقدم عملياتي غرب كشور، گواهي بر اين مدعاست كه در اين رابطه دو مرتبه مجروح مي‌گردد.
محمدرضا طالبي در تاريخ 15/10/1360 پس از پانزده ماه حضور در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل، در منطقه‌ي عملياتي گيلان‌غرب ( شياركوه ) با تركش گلوله‌ي توپ دشمن در سنّ 20 سالگي به آروزي ديرينه‌ي خود مي‌رسد و هم‌چون مولايش سيدالشهدا (ع) سر جدا به سوي معبود پر مي‌كشد.
بعد از هفت ماه و به دنبال بازپس‌گيري منطقه‌ي اشغال شده توسط رزمندگان اسلام، از منطقه‌ي عملياتي به يزد انتقال يافته و پس از تشييع باشكوه، در گلزار شهداي روستاي كهدوييه شهرستان تفت به خاك سپرده مي‌شود.

منبع:مجله‌ي الغديريان   -  تاریخ:  1385 -  شماره مجله: 27