ليست شهداي دفاع مقدس (ظ)

دهم بهمن‌ماه سال 1336 بود كه در ميان سپيدي برف و كوران سرما، در جمع خانواده‌اي بي‌بضاعت اما مهربان و زحمت‌كش پسري ديده به جهان گشود كه به عشق امام حسين (ع) علي‌اكبرش ناميدند و داستان مكرر عشق و خون و كربلا را در گوش جان‌اش زمزمه كردند. شش ماهه بود كه همراه والدينش قدم در سرزمين تفتيده‌ي كربلا گذاشت و كربلايي شد تا هر گاه نداي لبيك امام به گوشش رسيد، خود به پاي جان عازم مسلخ شود.
علي‌اكبر بعد از اتمام سال سوم متوسطه وارد دانش‌سراي تربيت معلم شد و به خاطر علاقه‌اي كه به تعليم و تربيت داشت، شغل معلمي را برگزيد. روزهايش سرشار از عطر خدمت به خلق خدا بود و خلوت‌هاي شبانه‌اش، عطر نماز شب مي‌داد و عاشقانه در انتظار ظهور حضرت حجت (عج) نشسته بود.
بعد از شروع جنگ تحميلي در تاريخ سي‌ام آذرماه 60 از طرف سپاه پاسداران، حنظله‌وار از همسر و خانه و كاشانه دل بريد و با كوله‌بار دلدادگي به عنوان آرپي‌جي‌زن به گروه عمليات شهيد چمران پيوست و بعد از ماه‌ها پيكار با دشمن بعثي در تاريخ دهم ارديبهشت 61 در عمليات بيت‌المقدس در سنّ 25 سالگي آن‌گونه كه آرزو داشت، با اقتدا به سردار بي‌سر عاشورا به كاروان شهدا پيوست.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2   -  صفحه: 241