ليست شهداي دفاع مقدس (ف)

نامش عبدالرحمن فرصياد بود. گاهي مي‌آمد پيش بچه‌ها و با تعريف کردن حکايت‌هاي قديمي دل رزمنده‌ها را شاد مي‌کرد. در موردش تحقيق کرده بودم و مي‌دانستم سال 1311 در آبادان متولد شده است. خانواده‌اي مذهبي و در سطح متوسط داشته. سرد و گرم روزگار را چشيده بود و تجربيات زيادي داشت.
انقلاب که پيروز شد وقتي فرمان امام (ره) را شنيد به جهادسازندگي آبادان پيوست تا کمک حال محرومين باشد و به بازسازي و عمران روستاها بپردازد. حراست و پاسداري از اموال بيت‌المال در جهاد آبادان هم جزو مسئوليت‌هايش بود. جنگ که شروع شد او هم چنان در شهر مانده و به حراست از اموال بيت‌المال پرداخته و گاه‌گاه در اين ميان که فرصتي را مناسب مي‌ديده مي‌‌‌‌آمد جبهه پيش بچه‌هاي رزمنده و برايشان حکايات قديمي مي‌گفت. از بچه‌ها شنيده بودم مي‌گفته: اين حداقل کاري است که مي‌توانم انجام بدهم. شايد به خاطر همين حرف‌ها اراده‌ي رزمنده‌اي در پاسداري قوي‌تر شده و نظر لطف خداوند به من نيز جلب شود.
چند روز بود که کسي خبري از او نداشت. دوباره شروع کردم به کنجکاوي، راستش دلشوره داشتم. بالاخره فهميدم که در هفدهمين روز از اسفند ماه 1363 وقتي که 52 ساله بوده با 8 نفر از همکاران ديگرش در جهاد بر اثر بمباران هوايي بعثي‌ها به شهادت رسيده و در گلزار شهداي ماهشهر به خاک سپرده شده. سرم گيج مي‌رفت وقتي ماجراي رفتنش را شنيدم، احساس مي‌کردم نمي‌توانم آن همه معرفت را هيچ جاي ديگري پيدا کنم براي همين هر پنج‌شنبه مي‌روم سر مزارش تا بهش بگويم: مثل تو که مارو توي اون شرايط سخت فراموش نکردي ما هم تو رو حتي بعد از رفتنت فراموش نکرديم، يادت نره اون دنيا خيلي‌ها محتاج شفاعتت هستند.

منبع:كتاب نخل هاي ايثار   -  صفحه: 106