رمضانعلي در يکي از روزهاي سال 1349 فرزندش را در آغوش گرفت و نام زيباي عباسعلي را براي او انتخاب کرد.عباسعلي در سايه عنايت حق و تلاشهاي بيوقفه پدر پرورش يافت و ضمن کمک به پدر در تأمين معاش خانواده تا پايان سال پنجم دبستان درس خواند.تا اينکه جنگ تحميلي آغاز شد و خيل کثيري از جوانان لبيک گويان به ميدان نبرد شتافتند. قلعه زماني نيز در جرگه ياران روحالله در سن 11 سالگي با تغيير سال تولد خود در شناسنامه آماده اعزام شد و پس از طي دوره آموزشي راهي ميدان نبرد گرديد. در اين زمان برادرش غلامرضا را در جبهههاي حق عليه باطل از دست داد.بعد از شرکت در مراسم خاکسپاري و ختم برادر به پادگان بازگشت.عباسعلي با وجود سن کمش فرائض دين مبين اسلام را انجام ميداد و بيشتر وقت خود را در بسيج مسجد نو ميگذراند. او در طول سالهاي حضورش در جنگ يک مرتبه مجروح شد اما از پاي ننشست و دلاورانه به جبهه بازگشت. سرانجام اين عاشق نستوه و اسوه ايثار در تاريخ 4/10/1365 در عمليات کربلاي4 در منطقه امالرصاص در سن 16 سالگي در خون سرخ خويش غلطيد، پيکر پاکش را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.