سال 1338، سال آغاز زيستن مصطفي در دنياي خاکي بود، سرزميني که بزرگترين آزمايش‌هاي سخت را بايد پشت سرمي‌‌گذاشت تا به حق برگزيده شود. آموختن علم را در "فلاورجان" و"لارگان" و "وندارت" (استان اصفهان) سپري کرد و در سال 1357 به گنجينه‌اي بزرگ دست يافت. انقلاب اسلامي و اجراي احکام دين پيامبر (ص) بزرگترين آرزوي مسلمين بود؛ مصطفي در تمام اين مدت امام را ياري نمود. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي صندوق قرض الحسنه‌ي انجمن اسلامي و پايگاه مقاومت بسيج لارگان را تأسيس کرد، در همان سال‌هاي تحصيل به استخدام سپاه پاسداران در آمد و در سال 1359 به کردستان اعزام شد.
سال 1360 با تلاش بسيار موفق به اخذ مدرک ديپلم شد و پس از آن به عنوان مسئول آموزش در سپاه پاسداران خدمتش را ادامه داد. مصطفي علاقه‌ي زيادي به حضور در جنگ داشت.
اما مسئولان از اعزام او جلوگيري مي‌کردند. تا اين‌که در سال 1360 با موتور به پادگان 15 خرداد اصفهان رفت و از آن‌جا بدون اطلاع خانواده و سپاه به جبهه اعزام شد و در پدافند جبهه‌ي فياضيه‌ي آبادان به نبرد پرداخت. قديري در عمليات ثامن الائمه با سمت فرماندهي دسته‌ي آرپر‌جي‌زن حضور يافت و در عمليات محرم فرماندهي گردان و گروهان را بر عهده گرفت. در سال 1361 فرماندهي محور تيپ دو از لشکر 8 نجف اشرف در عمليات والفجر مقدماتي را به او سپردند.
مصطفي هميشه مي‌گفت:« يک‌بار که سهل است، دو صد بار مي‌ميرم.» و سرانجام در همين عمليات به آرزوي ديرينه اش رسيد و در سن 23 سالگي جاودان تاريخ شد. پيکر پاکش براي هميشه آن‌جا ماند.
