غلامحسين قاضي ميرسعيد در سال 1314 در طالقان (كرج) در دامان پاك و پرمهر خانوادهاي شريف و متديّن و زحمتكش تولد يافت. به دليل عدم امكانات و مشكلات بسيار زندگي مراتب علمي خود را نتوانست بيش از پنجم ابتدايي دنبال كند و روزگار خاطره انگيز كودكي و نوجواني خويش را در پرتو لطف بي دريغ و حسن توجه خانوادهي مذهبي خود به معرفت اندوزي و ادب آموزي گذراند.
انساني خوب و پاك و دوستداشتني بود و با خصايل والاي خود دوستان و آشنايان را به رهروي صراط مستقيم و تبعيت از حق ترغيب مينمود از همان ابتداي جواني دوستدار راستين شهادت و جانسپاري و امر به معروف و نهي از منكر بود. با مجاهدتي هميشگي به همسر و فرزندان خدمت ميكرد و بيشتر وقت خود را در منزل به تربيت اسلامي فرزنداني نيكو ميپرداخت كه بعدها هر كدام به عنوان نگيني درخشان بر عرصهي اين مرز و بوم مقدس نورافشاني كردند.
غلامحسين با عشق راستيني كه به خدمت در اين مرز و بوم داشت، فعاليت و كارش را در اين زمره برگزيد و در سال 1341 به استخدام شهرباني سابق درآمد و از همان لحظهي شروع با توجه به خصايص انساني و نورانيش، يك لحظه از امر خدمت غافل نبود و در سال 62 از خدمت بازنشسته شد ولي به پاس خدمات خالصانهي خود از همان مرحله به جبهه اعزام و در يكي از دفعات به شدت بر اثر انفجار و اصابت گلوله مجروح گرديد اما پس از استراحت و باز يافتن سلامتي مجدّداً به منطقه جنگي رفته و پس از ماهها مجاهدت در جبههي ماووت در اولين روز بهمنماه سال 66 با ايثار و شجاعت افتخارآميز بر اثر اصابت تركش، شاهد مقصود را در آغوش گرفت و با كاروانيان ره دوست همراه شد و به درجهي رفيع شهادت نايل آمد.
از اين خانواده محترم تعداد 9 شهيد از اقوام درجه 1 تقديم اسلام و انقلاب گرديد.
از اين عزيز سفر كرده به ديار دوست 3 فرزند به يادگار مانده است و يکي از برادرانش در طول سالهاي دفاع مقدس در راه حفظ مرزهاي ايران اسلامي به شهادت رسيد.