ليست شهداي دفاع مقدس (ق)

اسماعيل قائدي در سال 1333 در خانواده‌اي فقير و مذهبي و زحمت‌کش در روستاي بنداروز چشم به جهان گشود. در همان دوران کودکي چهره‌ي نوراني و بشّاشي داشت. ايام کودکي و خردسالي را با وضعيت فقر و تنگدستي پشت‌سر گذاشت و در سنّ هفت سالگي علاقه‌ي خاصي به تحصيل علم و دانش پيدا کرد و به طور شبانه ايام تحصيلات ابتدايي را پشت‌سر گذاشت و تحت نظر استادان محلي قرآن را فرا گرفت و علاقه‌ي بسياري به احکام و مسايل شرعي داشت.
قائدي در پارسايي و پرهيزگاري از مردان نادر روزگار بود. در سال 1352 به خدمت سربازي رفت؛ در حالي که جو پادگان را خفقان رژيم پهلوي فرا گرفته بود، نماز طاعت و بندگي خداوند را فراموش نمي‌کرد و سربازان را به فراگيري قرآن و نماز دعوت مي‌کرد. اسماعيل در اوايل انقلاب در سرنگوني رژيم پهلوي نقش شاياني داشت و هميشه در صفوف اول مبارزه قرار مي‌گرفت و مردي گمنام بود و حاضر نبود ديگران از کار و فعاليتش باخبر شوند. به خاطر علاقه‌ي زياد به سپاه و خدمت بيشتر به انقلاب در اين نهاد محبوب ثبت‌نام نمود و بعد از اتمام آموزش از پادگان آموزشي حمزء منطقه‌ي 9 کشوري، رهسپار بندرعباس جهت پاسداري از حريم اسلامي در آب‌هاي خليج‌فارس گرديد.
بعد از پايان مأموريت به سپاه برازجان منتقل شد و بعد از مدتي سرپرستي پايگاه مقاومت ميثم بنداروز را به عهده گرفت. قائدي پس از گذشت زماني در پايگاه مقاومت، همراه با ديگر برادران سپاهي به صفوف رزمندگان پيوست و بعد از گذراندن آموزش‌هاي لازم در عمليات والفجر 8 فرماندهي دسته‌ي يکي از گردان‌ها را به عهده گرفت و در مورخه 21/11/1364 در درگيري جزيره‌ي فاو شجاعانه به قلب دشمن شتافت و مورد اصابت گلوله‌ي دشمن قرار گرفت و مجروح گرديد و به اصفهان و سپس به تهران در بيمارستان تجريش انتقال يافت. بعد از 45 روز بستري در اين بيمارستان در مورخه 9/1/1365 بار ديگر وارد اتاق عمل شد و در همان روز در سنّ 32 سالگي به ملکوت اعلاء پيوست و به درجه‌ي رفيع شهادت نائل آمد.

منبع:كتاب سرگذشت عروج   -  صفحه: 224