روز سيزدهم دي ماه سال 1338 کودکي از تبار ياران روح‌الله (ره) در محله‌اي از توابع شميران پا به عرصه هستي گذارد و پدر نامش را محمد نهاد. مادر با شوق به تربيت اسلامي او همت گماشت. محمد آموختن را از سن 7 سالگي شروع کرد و در مدرسه‌اي نزديک محل زندگي خود به مدرسه رفت. در دوران تحصيل در دبيرستان به جرگه‌ي انقلابيون پيوست و با پخش اعلاميه و نوار نهضت را ياري رساند. بعد از پيروزي انقلاب به شناسايي افراد ساواک و کمک به نيازمندان روي آورد و در شهريورماه سال 1358 به همراه گروه ويژه به فرماندهي شهيد چمران به کردستان رفت. در مهر ماه سال 1358 ازدواج کرد و در تاريخ 14/3/1359 به همراه همسرش به جهاد ايلام رفتند. با آغاز جنگ تحميلي لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد و در خردادماه سال 1361 به سوريه سفر کرد و در بازگشت به ايران به سرپل ذهاب رفت و بر اثر موج انفجار به بستر بيماري افتاد.
کاشيها در طول سال‌هاي جنگ به عنوان معاون دسته، مسئول دسته، مسئول گروهان، مسئول عمليات، معاون گردان و فرمانده گردان در عمليات‌هاي بيشماري حماسه آفريد.
فرمانده گردان المهدي (عج) در فروردين سال 1365 و عميات والفجر 8 شيميايي شد و مدتي را در بيمارستان بستري شد. در تير ماه سال 1365 در عمليات کربلاي 1 باز هم زخمي شد. اين بسيجي دلاور سرانجام در تاريخ 19/10/1365 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به صورت و پهلو در سن 27 سالگي به عرش اعلي بال گشود و سرزمين شلمچه را در عمليات کربلاي 5 به خون خود آراست.
مزار پاکش در بهشت زهرا (س) قطعه 53 به خاک قرار دارد.
