ليست شهداي دفاع مقدس (م)

حسين در اولين روز از فروردين‌ماه 1329 در حالي كه نقاش طبيعت همه‌جا را غرق گل و شكوفه كرده بود، ديده به جهان گشود و وجودش عيدي بزرگ خانواده شد. هفت ساله بود كه وارد دبستان شد و تا كلاس پنجم ابتدايي ادامه‌ي تحصيل داد اما بعدها به علت مشكلات مالي خانواده مجبور به ترك تحصيل گرديده به عنوان خدمتگزار مدرسه در دبستان كاشاني ناحيه‌ي يك به استخدام آموزش و پرورش درآمد و مشغول خدمت شد.
حسين هميشه و در همه حال كمك و ياور بزرگ خانواده بود و هر كسي دمي ميهمان كرسي صفاي او مي‌شد، صداقت و يك‌رنگي و مهرباني‌اش را مي‌ستود؛ وي اولين فرزند خانواده بود و تربيت برادرش را خود بر عهده گرفت و براي بزرگ كردن و تربيت صحيح او تمام همت خود را به كار بست. حسين بيست و پنج ساله بود كه بنا به سنت پيامبر با دختري عفيفه پيوند مبارك ازدواج بست و دو سال بعد صاحب فرزند دختري به نام آرزو شد.
عشق در خانه‌ي كوچك اما پررونق و با صفاي او چرخ مي‌زد و او در كنار دختر و همسرش خود را خوشبخت‌تر از هميشه مي‌يافت تا اين‌كه دشمن بعثي خاك پاك ميهنمان را به قدوم شوم‌اش لگدمال كرد و چون زهر زخم رشادت‌هاي رزمندگان مسلمان ايراني را چشيد، براي تلافي، شهرها را زير بمباران وحشيانه‌ي خود گرفت. هر روز خانه‌اي، كوچه‌اي در گوشه‌اي از شهر گور پيرمردان و پيرزنان، جوانان و كودكان بي‌گناه اين خطه مي‌شد.
آن روز شوم بيست و دوم بهمن‌ماه 1363 هم يكي از روزهايي بود كه دشمن عقده‌ي شكست‌هاي پي در پي‌اش را در جبهه با بمب روي سر شهر مي‌ريخت و حسين كه همراه دخترش آرزو خواب بهار نيامده مي‌ديد و باران نباريده، قرباني اين خشم شيطاني دشمن شد و همراه دخترش آرزو در سنّ‌ 34 سالگي به قافله‌ي راهيان نور پيوست و درخت سبز وجودش به شكوفه‌ي سرخ جاودانگي آذين گرفت.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2   -  صفحه: 345