ليست شهداي دفاع مقدس (م)

سيد مرتضي در سال 1331 ديده به جهان هستي گشود. کودکي‌ او در شهر تهران سپري شد و خيلي زود دل در گرو مهر خميني (ره) نهاد و از او آموخت 7 وادي عشق را و به يقين رسيد و طي کرد پله‌هاي عرفان الهي را؛ تا آن‌جا که شهادت را مرگي انتخابي دانست که در شعاعش زندگي جاويد آغوش گشوده بود.
به مادر گفت: "مبادا در مرگم بي‌تابي کني که موجب خوشحالي دشمنان اسلام شود، تو را از گريستن منع نمي‌کنم اما اگر خواستي گريه کني، براي مظلوم کربلا و سمبل مقاومت زينب‌کبري (س) گريه کن."
سيد در آغازين سال‌هاي حيات، شانه‌هاي کوچکش در فراق پدر گريست و در سايه‌ي حمايت مادر تا پايان سال سوم دبيرستان تحصيل نمود و زماني‌که ديگر مادر دل‌بسته بود به رعنا قامتش که در روزگار پيري به او تکيه کند، مي‌رفت که در زلال عشق الهي آب شود.
وقتي شنيد طبل جنگ دوباره برخاسته، کارش را در اداره‌ي کل منطقه‌ي پنج مخابرات رها کرد و راهي ميدان نبرد شد تا در عمليات مرصاد به منافقان نشان دهد، تا سربازان خميني نفس مي‌کشند، راهي به اين کشور نمي‌يابند.
سيدمرتضي دلاور 36 ساله‌ي ايران اسلامي بعد از عمليات مرصاد در تاريخ 16/5/67 در سقز هنگام تثبيت منطقه به عرش اعلي بال گشود.

منبع:كتاب منظومه ي ملكوت جلد1 صفحه 351