ليست شهداي دفاع مقدس (و)

در نجف شهر مظلوم و شهر امام مظلوم، در سال 1341 فرزندي ديده بر گنبد طلايي مولا (ع) باز کرد که او را "محمدجواد" نام نهادند.
حاج شيخ احمد وحيدي که براي التذاذ و بهره‌مندي از حوزه شريف نجف در آن ديار رحل اقامت افکنده بود، در اين سال خانه را به جمال مبارک جواد روشن ديد. هنوز 3 سال از عمر محمدجواد نگذشته بود که خورشيد وجود امام خميني در نجف طلوع نمود.
قضاي روزگار خانه‌ي امام را در نزديکي خانه‌ي آن‌ها قرار داد و راه اين خانواده را به خانه‌ي نور باز کرد.
محمدجواد با شجاعت آشنا شد؛ با استواري جان گرفت و در يک کلام راه زندگي را در مکتب امام آموخت. محمدجواد دوره‌ي ابتدايي را در مدرسه‌ي ايرانيان در نجف اشرف به پايان برد و پس از آن حوزه‌ي نجف را براي آموختن علم و معرفت و کمال انتخاب نمود. او هم‌چنين درس و بحث روز را تا سطح ديپلم پي گرفت.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به همراه خانواده‌اش به ايران آمد و از نخستين رادمرداني بود که هسته‌ي بسيج ميبد را راه‌اندازي کرد.
در بهمن‌ماه 1359 به عضويت سپاه پاسداران درآمد و قامت زيباي وي سبزپوش شد.
پس از فراگيري آموزش‌هاي تکميلي در دل کوه‌هاي سر به فلک کشيده‌ي کردستان، خود را به درياي دشمن زد. بعد از حضور شش ماهه در جبهه‌هاي کردستان به ميبد بازگشت؛ اما ديري نپاييد که دوباره راهي جبهه‌هاي جنوب گرديد.
سومين حضور جواد در جبهه، منطقه‌ي عملياتي شوش بود. زيارت دانيال پيامبر (ع) او را براي پيوستن به محضر دوست آماده‌تر کرد و با معرفت بيشتر راهي سنگرهاي شرف نمود.
با پذيرفتن معاونت گردان خود را در بحران جنگ قرار مي‌داد و براي لحظه‌ي وصال ثانيه‌ها را بر مي‌شمرد. در نوروز سال 1360 در سنّ 19 سالگي در عمليات غرورآفرين فتح‌المبين جمع زيادي از ياران عرشي از سرزمين شوش به پرواز درآمدند و جواد نيز پيشاپيش هم‌رزمان خود در اين پرواز حضور يافت. او خود را به آتش مين سپرد تا راهي را براي فرزندان نور در دل سپاه تيره روز بغداد باز کند. محمدجواد به آرزوي ديرينه‌اش رسيد و لقاي حق را به زيارت نشست و به آسمان پيوست.
پيکر اين شهيد بزرگوار در باران ديده‌هاي مردم شهيدپرور و در بلنداي دستان عاشق به سمت امام‌زاده خديجه خاتون ميبد تشييع و به آن آستان مقدس سپرده شد.

منبع:مجله‌ي الغديريان   -  شماره مجله: 28