ليست شهداي دفاع مقدس (ه)

سال 1336 بود كه در يكي از محلات جنوب تهران چشم به دنيا گشود و با تولّدش شور و حالي به اهل خانه بخشيد.
14 ساله بود كه پدرش را از دست داد. بلندقامت بود چون سروي ايستاده، كشتي‌گير هم بود. حتي مدال‌هاي زيادي هم كسب كرد. در دوران دبيرستان ضمن درس خواندن، در بازار نيز مشغول به كار شد.
با اوج‌گيري قيام امام امت (ره)، در كسوت ياران امام (ره) قرار گرفت و در روز هفدهم شهريور با حمل مجروحين به بيمارستان، انقلاب را ياري رساند و در اغلب شب‌ها كه حكومت نظامي بود، تا دير وقت در خيابان مي‌ماند و هميشه با تيراندازاني كه پشت سرش بودند به خانه مي‌رسيد و نفس‌زنان در را پشت سرش مي‌بست.
بعد از پيروزي انقلاب ديپلمش را گرفت و در روزهاي آغازين حمله‌ي رژيم بعثي به ايران به همراه تعدادي از دوستانش كه معروف به گروه چريكي شهيد اندرزگو بود، عازم جبهه‌ي غرب- سر پل ذهاب شد.
اندك زماني بعد فرماندهي واحد عمليات سپاه گيلان غرب را به ابراهيم محول كردند و در عمليات فتح‌المبين و مطلع‌الفجر حماسه آفريد.
اما در عمليات فتح‌المبين از ناحيه‌ي پا، شكم و گردن مجروح شد. زمستان سال 1361 در عمليات عاشورايي والفجر مقدماتي با مسئوليت سرتيم شناسايي واحد اطلاعات لشكر 27 محمد رسول‌الله (ص) در جبهه‌ي فكه‌ي جنوبي وارد نبرد شد. او مردانه جنگيد و بالاخره در سنّ 25 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت.
دوست داشت كه مزارش هم‌چون حضرت زهرا (س) مخفي باشد تا كسي از او خبردار نشود كه در كدام گوشه از گستره‌ي خاك سر به دامان اوليا گذاشته است.
كدام خاك با خون پاكش پربركت گشته و البته همان هم شد كه آرزو داشت. در مراسم شهادت او كساني شركت داشتند كه براي خانواده‌اش قابل درك نبود كه اين‌ها از كجا ابراهيم را مي‌شناختند. پس از كنجكاوي، معلوم شد پول‌هايي كه ابراهيم در نوجواني از دست‌رنج كار سنگينش در بازار به دست مي‌آورد و به هيچ كس نمي‌داد، كجا هزينه مي‌كرده است.

منبع:پيك_ويژه نامه ادبي، هنري دفاع مقدس   -  تاریخ:  1385/7