ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

ابوالفضل در يک روز پاييزي در بيست و پنجم مهر 1342 در روستاي اندبيل از توابع شهرستان مرند به دنيا آمد. او سومين فرزند يک خانواده‌ي فقير اما غيور و پارسا بود. به يمن تولد او خير و برکت فراواني شامل حال خانواده شد.
دوران کودکي او در طبيعت زيباي روستا گذشت و ابوالفضل در کار کشاورزي و دامداري يار کوشاي خانواده بود.
شش سال بيشتر نداشت که سجاده‌ي کوچکش را در کنار سجاده‌‌ي پدر و مادر گشود و نماز را با علاقه فراوان ياد گرفت. استعداد او براي يادگيري چشمگير بود تا اين‌که در سال 1349 دوران تحصيل ابتدايي خود را در مدرسه‌ي روستا آغاز کرد. او در کنار درس خواندن هميشه در کار کشاورزي و باغداري کمک حال خانواده بود. وجودش آن‌چنان به سبزي مهر آراسته بود که همگان را شيفته‌ي او مي‌ساخت. در مدرسه با همه مهربان بود و حامي هميشه‌ي مظلومان و به همين علت در ميان دانش‌آموزان محبوبيتي ويژه داشت.
وي پس از اتمام دوره‌ي ابتدايي به علت نبودن مدرسه راهنمايي و دبيرستان در روستا راهي مرند شد و در آن‌جا در مدرسه‌ي شبانه ثبت‌نام کرد. او در ايام روزها در يک کارگاه قالي‌بافي کار مي‌کرد تا خرج تحصيل خود را تأمين کند و شب‌ها درس مي‌خواند و با وجود کار و خستگي زياد هميشه جزو شاگردان ممتاز مدرسه بود. وي در دوران تحصيل راهنمايي که هم‌زمان با قيام مردم مسلمان ايران به رهبري امام خميني بود در تکثير و توزيع اعلاميه و نوشتن شعارهاي ضد طاغوتي در ديوارها حضوري فعال داشت. ابوالفضل دوران دبيرستان را نيز به طور شبانه‌روزي در شهرستان مرند گذراند و در سال 61 مدرک ديپلم خود را اخذ نمود. او تابستان‌ها به همراه چند تن از دوستانش در سازمان امور عشاير جهاد سازندگي فعاليت مي‌کرد و براي رسيدگي به مشکلات عشاير منطقه‌ي هريس و مشکين‌شهر زحمات فراوان مي‌کشيد. وي پس از اخذ ديپلم به خدمت سربازي اعزام و هنوز شش ماه از دوران خدمت را طي نکرده در کنکور قبول شد و در مرکز تربيت معلم شهيد رجايي در رشته‌‌ي دبيري ادبيات فارسي مشغول تحصيل گشت. ابوالفضل جواني بود متعهد و صبور و نسبت به انجام فرايض ديني بسيار حساس و عامل امر به معروف و نهي از منکر.
ايام فراغت او در کنار قاليبافي به مطالعه کتاب‌هاي مذهبي و علمي مي‌گذشت و قرآن همدم هميشگي او بود و با خواندن قرآن آرام مي‌گرفت. ابوالفضل در سال 65 با مدرک فوق‌ديپلم از دانشسرا فارغ‌التحصيل شد و به استخدام آموزش و پرورش درآمد و تدريس خود را در يکي از مدارس شهرستان عجب‌شير آغاز کرد. براي او مدرسه و کلاس درس سنگري بود که دانش‌آموزان را در مقابل تهاجم فرهنگي بيگانه و از خود بيگانگي حمايت مي‌کرد. بعد از شروع جنگ او سنگر مدرسه را براي حضور در جبهه‌‌ي جهاد ترک و راهي منطقه‌ي جنگي شد و به عشق شهادت از تمام حصارهاي وابستگي گذشت و در نهايت در آبان ماه 1365 در حالي که چند ماه بيشتر از تدريس‌اش در عجب‌شير نگذشته بود به نداي رهبر و مقتدايش لبيک گفته با شوري وصف‌ناپذير راهي ديار عاشقان شد و بعد از چهار ماه نبرد عاشقانه در دوازدهم اسفند 1365 در عمليات کربلاي پنج در سرزمين سينه‌سرخ شلمچه بام عروج خود را يافت و به ضيافت کروبيان نايل آمد.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2 صفحه 179