شيرعلي راشکي در پنجم خردادماه سال 1343 مصادف با عيد سعيد قربان در روستاي «قلعه‌نو» از توابع شهرستان زابل در خانواده‌اي مستضعف ديده به جهان گشود. دوران دبستان را در زادگاهش گذراند. او در اين دوره مسئول تغذيه مدرسه بود. با اينکه بيشتر اوقات در خانه شان از نهار خبري نبود هيچ‌گاه به خود يا خواهرش بيش از ديگران سهم نمي‌داد، کلاس چهارم بود که به علت فقر مجبور شد که همراه خانواده به زاهدان مهاجرت کند. علي با وجود سن کم و جثه کوچکش پا به پاي دو برادر بزرگتر از خودش در تظاهرات و راهپيمايي‌ها مشارکت مي‌نمود. در سال 1360 دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه يعقوب ليث صفاري به پايان رساند. کلاس دوم راهنمايي بود که به همراه تعدادي از دانش‌آموزان به حضور حضرت امام شرفياب شد.اين ديدار در او تأثير عميقي به جاي گذاشت، تحصيلات متوسطه را در دبيرستان امام خميني آغاز کرد و در دوران تحصيل موفق به شرکت در جبهه نيز گرديد. علي داراي خلق و خوي پسنديده و نيکو بود. او روزها درس مي‌خواند و شب‌ها کار مي‌کرد. او به ائمه (ع) بويژه حضرت علي (ع) ارادت خاصي داشت و همواره مي‌گفت:«افتخار مي‌کنم که نامم علي است». اوقات فراغت خود را صرف کارهاي انجمن اسلامي و بسيج مي‌کرد او 6.7 مرتبه به جبهه اعزام شد و در عمليات‌هاي مختلفي شرکت نمود. وي در گردان 408 فرمانده دسته غواص به نام مالک‌اشتر بود. چند بار در جبهه شيميايي شد و به تهران منتقل گرديد. بي‌آنکه خانواده‌اش با خبر شوند. آخرين بار که به مرخصي آمده بود مي‌گفت:«اين ساک و اين لباس‌ها اين دفعه بدون صاحب مي‌آيند». و چنين هم شد.
درسال 1365 که رزمندگان اسلام پيروزمندانه به سوي خانواده‌هايشان بازگشتند خانواده شهيد راشکي هم منتظر عزيزشان بودند اما فقط ساک او به دستشان رسيد. آري علي در عمليات کربلاي 4 در سن 22 سالگي مفقود شده بود و پس از گذشت دو سال جسد مطهرش در نيزارهاي اروند شناسايي شد.
