ليست شهداي دفاع مقدس (ث)

عبدالحسين در روز هجدهم فروردين ماه سال 1341 چشم به جهان گشود . نسيم ملايم بهاري صورتش را نوازش داد و اولين گريه كودكانه‌اش در آغوش پر مهر مادر به خنده تبديل شد. دوران كودكي او در سايه‌اي از فقر و تنگ دستي گذشت. و او در سن 7 سالگي به مدرسه رفت . عبدالحسين ضمن آموختن علم با كار در بازار بخشي از هزينه‌هاي زندگي خود را تأمين نمود. ساعت فراغات او اغلب در مسجد مي‌گذشت و همانجا با خدا پيمان بست. هيچ‌گاه از صراط حق دوري نكند. سال پنجم دبستان براي هميشه مدرسه را ترك كرد و به صورت دائم در يك كارگاه چوب مشغول فعاليت شد. اقامه نماز و گرفتن روزه از سن 9 سالگي از او فردي مقيد و متدين ساخت. با اوج گيري انقلاب به موج خروشان تظاهر كنندگان پيوست و بارها در خيابان فرياد مرگ بر شاه سر داد. حمله رژيم بعثي به ايران ثمالي را به جبهه‌هاي نبرد كشاند. با تشكيل بسيج به عضويت اين نهاد مقدس درآمد و از تاريخ 8/8/1360 تا تاريخ 3/3/1361 به سمت ديده‌باني در جبهه ماند. عبدالحسين يك مرتبه در طول حضور در عرصه‌هاي ايثار مجروح شد ، او را به بيمارستان مشهد بردند و پس از بهبودي به زادگاهش انتقال دادند. اما او كه طاقت حضور در شهر را نداشت سه روز بعد راهي جبهه شد و در عمليات رمضان در سال 1361 در سن 20 سالگي به مهماني آسمان رفت ؛ و بر خوان گسترده الهي نشست.شهادت آرزوي او بود، چنان که در نامه‌اش نوشته بود:«اللهم الرزقنا توفيق الشهاده في سبيلک».

منبع:كتاب شهداي جنگ تحميلي شهرستان جهرم صفحه 21