ليست شهداي دفاع مقدس (ث)

اسماعيل در سال 1333 در خانواده‌اي کشاورز در يکي از روستاهاي اطراف رشت به دنيا آمد. روستاي زادگاه اسماعيل مدرسه نداشت و از طرفي خانواده‌ي او نمي‌توانستند او را به شهر بفرستند. بنابراين اسماعيل نتوانست به مدرسه برود و به جاي آن به مکتب رفت تا قرآن و احکام اسلامي را بياموزد. دو سال بعد در يکي از روستاهاي هم‌جوار، مدرسه‌اي افتتاح شد. اسماعيل که علاقه‌ي زيادي به درس خواندن داشت، در سنّ 9 سالگي درس خواندن در اين مدرسه را شروع کرد و هر روز فاصله‌ي 5 کيلومتري خانه تا مدرسه را طي مي‌کرد و به مدرسه مي‌رفت.
وقتي کلاس ششم ابتدايي را تمام کرد، پدرش که رعيت زمين‌هاي اربابي محسوب مي‌شد، به دست ارباب راهي زندان شد. از آن به بعد اسماعيل بايد مخارج زندگي خانواده‌اش را تأمين مي‌کرد. براي همين درس را رها کرد و به کشاورزي مشغول شد. دو سال بعد پدرش از زندان آزاد شد و بار سنگيني را از روي دوش او برداشت. 17 ساله بود که براي کار به تهران رفت و در کنار دايي‌اش به کار نقاشي ساختمان مشغول شد. در همين زمان بود که از طريق دايي‌اش با امام خميني (ره) و قيام او عليه رژيم شاه آشنا شد و مبارزات خود را عليه رژيم آغاز کرد.
يک سال بعد به اجبار خدمت سربازي‌اش را شروع کرد. اما با وجود جو غير مذهبي آن دوران به نماز و روزه و فرايض ديني پايبند بود و به همين دليل هم چند بار مورد تنبيه قرار گرفت. سربازي‌اش که تمام شد، مشهد را براي زندگي انتخاب کرد. 22 ساله بود که ازدواج کرد و مدتي بعد در کارخانه‌ي « ايران ناسيونال » استخدام شد. در اين دوران هم دست از مبارزه عليه شاه برنداشت. حتي روزي که شاه مي‌خواست از کارخانه ديدن کند، به دستشويي رفته بود و تا زمان خروج شاه از کارخانه، آن‌جا مانده بود. بعد از اين ماجرا مي‌گفت: «‌اگر يک اسلحه داشتم، با يک گلوله حسابش را مي‌رسيدم، حيف که دستم خالي بود. »
بعد از انقلاب در بسيج کارخانه شروع به فعاليت کرد. وقتي جنگ شروع شد، چندين بار به جبهه اعزام شد و پنج بار هم مجروح شد. اما هر بار پس از بهبودي نسبي، دوباره عزم جبهه مي‌کرد تا اين که بالاخره در تاريخ 2/1/1367 در منطقه‌ي ماووت عراق در سنّ 34 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل شد.

منبع:كتاب ستارگان صنعت خراسان رضوي   -  صفحه: 125