ليست شهداي دفاع مقدس (ت)

بخش‌هاي مهمي از شهر خرمشهر در دست عراقي‌هاست.
آبادان در محاصره است. دشمن از ناحيه‌ي کوي ذوالفقاري هر لحظه به پيش مي‌آيد. اين روزها، روزهايي تلخ و فراموش ناشدني‌اند. روزهاي پر از آتش و خون و درگيري. آسمان آبادان تيره و تار است و از هر سو و در هر لحظه صداي انفجارهاي پي در پي شنيده مي‌شود.
در اين جاده‌هاي پر از گلوله و آتش، جوان دلاور ارتشي، سوار بر خودرويي جنگي در کشاکش جنگ و نبرد، حرکت مي‌کند. شايد در خاموشي کوتاه مدت صداي گلوله‌ها و انفجارها از لابه لاي دود و آتش خيال خود را به کيلومترها آن طرف‌تر پرواز دهد تا آخرين خاطرات روزهاي مرخصي‌اش را مرور کند و وقتي همسرش از او مي‌پرسيد: چه وقت به خانه‌ي خودمان مي‌رويم، مي‌گويد: « وقتي به خانه‌ي جديدمان مي‌رويم که دشمن را از خاک خودمان بيرون کرده باشم؛ مطمئناً‌ به زودي. »
غرش توپ‌هاي جنگي او را از خيال شيرين خود بيرون مي‌آورد و دوباره به صحنه‌ي درگيري برمي‌گرداند.
چند روزي است که دشمن ديوانه‌وار حمله مي‌کند. جاده بسيار خطرناک است. از زمين و آسمان گلوله و ترکش مي‌بارد. نيروهاي ارتشي، سپاهي و بسيجي با تمام توان خود با دشمن مي‌جنگند تا به هر شکلي که شده حصر آبادان را بشکنند. ناگهان ستوني بلند از دود و آتش و گلوله، حسين و رزمندگان ديگر مستقر در جاده‌ي آبادان – ماهشهر را در بر مي‌گيرد. بعد از مدتي ستون عظيم دود و سياهي فرو مي‌نشيند، حالا ديگر نشاني از حسين نيست؛ حسين 19 ساله از انظار همگان ناپديد مي‌شود.
سال‌ها ار روز سوم آبان 1359 مي‌گذرد؛ حصر آبادان شکسته و خونين‌شهر ( خرمشهر ) آزاد شده است. دشمن از خاک کشور بيرون رانده شده؛ اما چشمان منتظر بر در خيره شده و مادر و پدر و همسر « حسين تاجيک » هم‌چنان پس از ساليان دراز گم‌گشته‌شان را چشم به راه است و مادر هنوز روز نهم اسفندماه سال 1340 روز تولّد حسين را به ياد دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 200