ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

محمد رضا در سال 1343 در خانه‌اي محقر از شهر دارالعباده «يزد» ديده به جهان گشود. در كودكي قرآن را در مكتب خانه فرا گرفت و پس از آن به مدرسه رفت. همگام با تحصيل در جلسات مذهبي و انقلابي شركت نمود. در دوران دبيرستان با حضور در راهپيمايي‌ها و تظاهرات به پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام و آيت الله صدوقي مي‌پرداخت. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌ با كمك جمعي از ياران، پايگاه مقاومت بسيج محله را پايه‌گذاري كرده، خود به صف خداجويان بسيجي پيوست. در تاريخ 20/4/1359 به كردستان رفته، پس از چند ماه مبارزه شبانه‌روزي مجدداٌ به زادگاهش بازگشت، در آذرماه همان سال همزمان با عاشوراي حسيني به جبهه‌هاي گيلان غرب اعزام شد و با شركت در عمليات مطلع‌الفجر از ناحيه پشت و سينه مجروح گرديد. وي پس از مداوا بار ديگر در جبهه حضور يافت و به عنوان فرمانده گروهان به هدايت نيروهاي سپاه اسلام پرداخت. او در اين زمان با شركت در كنكور در رشته مهندسي صنايع دانشگاه صنعتي شريف پذيرفته اما دل بي‌تابش قرار ماندن نداشت و تكليف الهي موجب شد تحصيل را رها كرده و به جبهه باز گردد. محمدرضا با شركت در عملياتهاي متعدد از ناحيه پا و دو دست مجروح شد و در اين مدت بار ديگر به دانشگاه رفت. يكسال به تحصيل پرداخت. حال و هواي جبهه و جاذبه‌هاي معنوي آن باعث شد كه در صف شاگردان مدرسه عشق قرار گيرد و به عنوان فرمانده گردان امام علي (ع) در جبهه خدمت نمايد. او به ثبات قدم و معنويت نيروها توجه عميقي داشت و نسبت به برگزاري جلسات دعا و نماز شب نيروها خيلي حساس بود و پيروزي و موفقيت آنها را در گرو معنويت مي‌دانست. محمدرضا در آخرين مأموريتش در (21/11/1364) عمليات والفجر 8 و تصرف جزيره ام‌الرصاص به هماره معاونش، برات وصال را در دست گرفت و اينگونه بود كه عابدي عاشق، در اروندکنار در سن 21 سالگي به مقام ارجعي الي ربك رسيد.

منبع:الغديريان شماره 17، روزنامه جمهوري اسلامي