شيفتگي خدمت

عنوان : شيفتگي خدمت
نوع اصطلاح :آداب و رسوم
بعضي از نيروها وقت رنج و راحت نمي شناختند و چنان شيفته ي خدمت بودند كه گويي دائم در كمين گره هاي نا گشوده،معضلات و كمي ها و كاستي ها لحظه شماري مي كردند؛ آرام و قرار نداشتند و مي گفتند بايد از اين فرصت ها نهايت استفاده را كرد. اغلب درحالي كه ديگران به استراحت، گفت وگو، مطالعه و غيره مي پرداختند، آن در صدد تهيه ي بند رخت بستن آن به درخت ها، نظافت اطراف چادر و محوطه ي ميدان صبحگاه و حسينيه بودند. به تبليغات مي رفتند، جلوي چادر سايبان مي ساختند، شن مي ريختند و با تخته، جاكفشي درست مي كردند واگركاري نمانده بود، زيردرخت يا پناه صخره اي را صاف وهمواره كرده وپتويي روي آن پهن مي كردند ودرموقع مناسب با دوستان صميمي براي قرائت قرآن، ازخلوت رازونياز بهره مي بردند.
بعد از مراسم صبحگاه و ورزش و صرف صبحانه، وقتي منطقه نسبتاً آرام بود، برادراني بودند كه به نحوي خودشان را مشغول مي كردند، با مرمت سنگرهاي آسيب ديده و در جاهايي كه نيروها با كمبود آب مواجه بودند، كندن چاه و رسيدن به آب؛ ساختن حمام هاي صحرايي يك نفره با چند پتو و ميله درحدي كه نياز همرزمان را برطرف كند؛ به اين ترتيب كه آب را با آتش، جلوي چادر گرم كرده و با ظرف كوچكي روي خود مي ريختند و رفع حاجت مي كردند. و شهدايي كه تا بودند جزو برنامه شان بود كه يك ساعت قبل از اذان صبح برخيزند و درآن سرماي استخوان سوز زير منبع آب را روشن كنند تا يخ ها كم كم آب شوند وبچه ها بتوانند وضو بگيرند. درراه پيمايي ها، رزم هاي شبانه، حركت ستوني به سمت خط، عقب نشيني وپيشروي ها، رعايت حال افراد ضعيف الجثه، كم سن و سال و خسته از عادي ترين آداب جنگ بود؛ گاهي سلاح ايشان را مي گرفتند تا سبك تر بشوند و بهتر راه بروند، در حالي كه خودشان به اندازه ي كافي سنگين و درمانده بودند، يا باقي مانده ي آب قمقمه ي خود را به تشنه اي ديگر مي دادند، درحالي كه كلي راه درپيش داشتند و...