خاطرات جوانان در بازديد از مناطق جنگي

من همه ‌جا همراهتم

كاروان فرزندان شاهد استان يزد، آخرين روز حضور در مناطق جنگي را شلمچه بودند. اما دختر شهيد خراساني خيلي ناراحت و مضطرب به نظر مي‌رسيد. علت نگراني‌اش را جويا شدم. گفت: «دوست داشتم به دشت عباس برويم. پدرم در آن‌جا شهيد شد. انگار قرار نيست آن‌جا را ببينم.»
سعي كردم دلداريش بدهم. گفتم: «تمام اين سرزمين بوي شهدا را مي‌دهد...» اما بي‌فايده بود. ما نمي‌توانستيم به دشت عباس برويم و او نيز دلتنگ پدر بود. كاروان به راه افتاد. يك‌باره چشمم دوباره به دختر شهيد خراساني افتاد. خوشحال بود. پرسيدم: چي شد؟
خنديد و گفت: «راستش پدرم را در همين‌جا ديده‌ام» به من گفت: «نمي‌خواهد دنبالم بگردي من توي شلمچه‌ام. تو تا حالا هركجا كه بودي من هم در كنار تو بودم، ولي چرا اين‌قدر دير به ديدنم آمده‌اي؟».

منبع: كتاب خاك وخاطره  

راوي: محمدحسن مصون