درس چهارم خداحافظی

چن: می توانید بگویید "时间不早了"。时间不早了

تبریزی:"时间不早了"。

چن:"时间" یعنی وقت ، زمان.

تبریزی: "时间"。

چن:"不"یعنی نه.

تبریزی: "不"。

چن:"早" یعنی زود.

تبریزی: "早"。

چن:"了" از کلماتی معین در زبان چینی که با تأکید خوانده نمی شود ولی وظیفه دستور زبان را انجام می دهد.

تبریزی: "了"。از لحاظ زمان فعل – گذشته را نشان می دهد.

چن: بنابراین، 时间不早了。

تبریزی:"时间不早了" یعنی "دیر شده است".

چن:حال شاید بخواهید بگویید "我们该走了"یعنی "ما باید برویم".

تبریزی: "我们该走了"。

چن:"我们" یعنی ما.

تبریزی: "我们"。

چن:"该" یعنی باید، بایستی.

تبریزی: "该"。

چن:"走" یعنی رفتن.

چن:"了" همانطور که تازه گفتیم از کلماتی معین در زبان چینی که با تأکید خوانده نمی شود ولی وظیفه دستور زبان را انجام می دهد.

تبریزی: "了"。

چن: حال به این جمله گوش فرمایید: 我们该走了。

تبریزی: "我们该走了"یعنی ما باید برویم.

چن: خوب، اینک به یک مکالمه گوش می کنیم.

مکالمه اول

(صدای خنده و برخورد جام ها)

مهمان: 时间不早了。我们该走了。

صاحبخانه: 欢迎你以后常来。

مهمان:谢谢招待！再见！

صاحبخانه:再见！

تبریزی: در این مکالمه ما کمله "再见" را شنیدیم. معنی آن "به امید دیدار" است. 再见。

چن: فکر نمی کنم که لازم باشد در اینجا بر اهمیت این کلمه تأکید کنم، زیرا در زندگی روزمره از این کلمه بسیار استفاده می کنیم.

تبریزی: بله، با نظرتان موافقم.

چن: حال دوستان شنونده با من به آهسته این کلمه را تمرین کنید: 再见。

تبریزی: 再见。

چن: "再"یعنی "بار دیگر"

تبریزی: 再。

چن: "见"یعنی "دیدن".

تبریزی: 见。

چن: "再见"یعنی به امید دیدار و یا خداحافظ.

تبریزی: 再见。

چن: لطفاً بار دیگر به مکالمه گوش کنید.

مکالمه اول

(صدای خنده و برخورد لیوان ها)

مهمان: 时间不早了。我们该走了。

صاحبخانه: 欢迎你以后常来。

مهمان:谢谢招待！再见！

صاحبخانه:再见！