خاطرات آزادگان از دوران اسارت

اگر نماز شب بچه‌ها لو مي‌رفت، عراقي‌ها بچه‌ها را يكي‌يكي مي‌بردند و روي سرشان گوني مي‌انداختند و سپس با كابل آن‌ها را مي‌زدند و اي كاش فقط كابل بود! گاهي سربازها با ميله گرد آهني به جان بچه‌ها مي‌افتادند و پس از آن، به وسيله دستگاه‌هاي مخصوصي شوك الكتريكي مي‌دادند؛ به حدي كه اكثراً از شدت درد ناشي از شوك بي‌هوش مي‌شدند و بعد ازا به هوش آمدن نماز شكر مي‌خواندند.

منبع: كتاب نمازدراسارت