خاطرات آزادگان از دوران اسارت

روزهاي اول اسارت، ظرف نداشتيم. آش را كف دستمان مي‌ريختند. البته من در جزيره‌ي مجنون اسير شدم. مرا با ديگر اسرا فرستادند عقب.
جلوتر از ما يك قايق داشت حركت مي‌كرد كه چند اسير در آن بودند. عراقي‌ها دست و پاي آن‌ها را بسته بودند. تقريباً به وسط راه كه رسيديم، تعدادي از آن‌ها را انداختند توي آب.
قساوت بعثيان نمونه‌اي آشكار را از كفر جهاني و مظلوميت شيعيان زهراي اطهر (س) بود.

منبع: كتاب آزادگان بگوييد