0

خاطرات آزادگان از دوران اسارت

 
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به: اين بخش شامل خاطرات آزادگان از دوران اسارت مي باشد.
پنج شنبه 7 بهمن 1389  5:57 PM

عيد نوروز در اسارت

مهم‌ترين مناسبت، عيد نوروز بود. آغاز بهار براي اسرا بسيار غم‌انگيز بود. اين غم ناشي از خاطرات فراواني بود كه از اين عيد ملي داشتيم. از كودكي، از كفش و لباس نو، از ماهي قرمز، از تنگ بلور، از هفت‌سين و از صندوق چوبي مادربزرگ كه به ما عيدي مي‌داد. از بوسه‌هاي گرم مادر و دستان پدر. از ديد و بازديد، لبخند فرزند، چهره‌ي شاد همسر و وزش نسيم بهاري بر گونه‌هاي خاك.
يادم مي‌آيد اولين عيد اسارت برايم بسيار پراندوه گذشت. براي نخستين بار عيد نوروز دور از خانواده بودم. ديگران هم حال مرا داشتند. سكوتي گلوگير بر آسايشگاه حاكم شده بود. تحويل سال، نيمه‌شب بود، يكي شمعي روشن كرده بود و در جلوي خود گذاشته بود و به سوختنش مي‌نگريست. ديگري در زير پتو خود را به خواب زده بود، ولي از غلت خوردن دايمش معلوم بود كه خواب نيست، بلكه عكس زن و فرزند خود را در دستان مي‌فشارد. افكار گذشته در جلوي چشمانم جان مي‌گرفتند. من به خانواده‌ام فكر مي‌كردم، به مادرم، به پدرم، به خواهران و برادرهايم. نمي‌دانستم با اين بمباران شهرها هنوز زنده‌اند يا نه، ولي يقين داشتم كه به ياد من هستند.
بغض گلويم را گرفته بود. يكي از دوستان داشت آرام براي خود آواز مي‌خواند. چند دو بيتي را زمزمه مي‌كرد. سكوت آسايشگاه باعث شد صدايش بلندتر شود. صداي گرم و خوبي داشت.
مسلمانان دلم يــــاد وطـــــــن كرد
نمي‌دانم وطن كي ياد مـــــــن كرد
نمي‌دونم كه زن بي يا كه فرزنـــــد
خوشش باشه هرآن‌كه ياد من كرد
آرام بغضم شكست و بعد از شش‌ ماه اسارت براي اولين بار، گريستم. لحظاتي بعد، كم‌كم سكوت شكست. غصه‌ها به نوعي وازدگي و بي‌اعتنايي مبدل شد و شوخي آغاز گرديد. دوستي، هفت‌سين چيد. از سنگ، سكه، سيگار، سيم (كابل)، سمون (نوعي نان عراقي)، درست يادم نيست دو تاي ديگر چه بود. هرچه بود خنده‌دار بود و لبخند تلخي بر لبان بيننده مي‌نهاد.
ساليان بعد كه اسرا تجربه‌ي كافي اندوخته بودند در هنگام سال نو، قرآن و بعد فرازهايي از سخن امام (ره) قرائت مي‌شد و اسرا آغاز سال جديد را به همديگر تبريك مي‌گفتند. در يكي دو آسايشگاه با هماهنگي عراقي‌ها نمايشگاه عكس برپا مي‌شد. عكس‌هاي بچه‌هاي اسرا كه از ايران آمده بود. به ديدنش مي‌ارزيد. در حاشيه، چند كار تبليغاتي هم صورت مي‌گرفت.
در ديگر مناسبت‌ها هم‌چون روز ارتش، روز قدس، روز سپاه پاسداران، روز زن و هفته‌ي دفاع مقدس به همان منوال برنامه‌ها مهيا و اجرا مي‌شد كه در بالابردن روحيه‌ي اسرا نقش بسزايي داشت.

 

منبع: مطالب ارسال شده از طرف مؤسسه ي فرهنگي پيام آزادگان    

 

 
 
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها