خاطرات آزادگان از دوران اسارت

مرا به جرم اين كه هنگام آمار سرم را بالا آورده و به صورت سرباز عراقي نگاه نكرده بودم، روي زمين داغ خواباندند. دست‌ها و پاهايم را به زمين بستند و در حالي كه پشت‌سر تا پاشنه‌ي پايم از شدت حرارت و گرماي زمين مي‌سوخت و عرق از تمام بدنم سرازير بود، سنگ نسبتاً بزرگي را روي سينه‌ام گذاشتند.
فشار سنگ بر سينه‌ام به حدي بود كه نفس كشيدن را برايم مشكل مي‌ساخت. مي‌خواستم تلاش كنم سنگ را از روي سينه‌ام كنار بزنم ولي نتوانستم، زيرا دست‌ها و پاهايم بسته بود. در اين حال بعثيان به من مي‌خنديدند.

منبع: كتاب مقاومت دراسارت جلد1   -  صفحه: 86