پاسخ به: اين بخش شامل خاطرات آزادگان از دوران اسارت مي باشد.
سه شنبه 5 بهمن 1389 9:46 PM
زولبيا و باميه چون ايام دهه‌ي فجر داشت نزديك مي‌شد، بچه‌ها در فكر و تلاش بودند كه اين مراسم را هرچه باشكوه‌تر برگزار كنند. بدين منظور، جلسه‌اي براي ارايه‌ي پيشنهادها گذاشته شد تا هركس طرح و پيشنهادي دارد، مطرح كند. منبع: كتاب فرهنگ آزادگان جلد5 - صفحه: 181
در بين پيشنهادها، طرح يكي از اسراي اهل آبادان كه قبل از اسارت شغلش، قنادي بود، بسيار جالب به نظر مي‌رسيد. او گفت: «اگر بچه‌ها همكاري كنند، من با همين خميرهاي نان و مقداري شكر مي‌توانم زولبيا و باميه درست كنم»
از صبح روز بعد، تمام بچه‌ها خمير نان‌ها را جمع كردند. هر روز يك گروه به نوبت خميرها را خشك كرده، به صورت آرد در مي‌آورد. بعد بچه‌ها پول‌هايشان را روي هم گذاشتند و يك نوع نبات خريدند. آن برادر نبات‌ها را در يك حلب روغن پنج كيلويي ريخت و همه را آب كرد. اسراي ديگر به ابتكار خود كيسه‌ي مخصوص ريختن زولبيا و قيف مخصوص باميه را ساختند.
يكي ديگر از بچه‌ها از آشپزخانه چند تخم مرغ كش رفت و تا رسيدن صبح مقداري زولبيا و باميه درست شد.
