جمهوری سنگال کشوری است در غرب آفریقا. پایتخت آن داکار است.

حكومت : جمهوری
مساحت : 720/196 كیلومترمربع
جمعیت : 000/327/10 نفر

رشد سالانه جمعیت : 3 درصد
پایتخت : داكار

زبان : فرانسوی – زبانهای محلی
دین : اسلام
واحد پول : فرانک



سنگال كشوری كم ارتفاع و خشك است كه رودهای گامبیا- كاسامانك و سنگال در آن جاری می باشند.میزان بارندگی سالانه در نواحی مرطوب، در حدود 58 سانتی متراست. گیاهان ساوان در این كشورمحیط مساعدی را برای حیات وحش، پدید آورده است. در جنوب سنگال، كشاورزی رواج داشته وبه جزبادام زمینی كه 50درصد تولیدات كشاورزی را شامل می شود، گندم و كتان نیز كشت می شوند. وقوع خشكسالی های متوالی، لطمات زیادی به كشاورزی این كشوروارد می آورد. استخراج فسفات - پرورش گوسفند – تولیدات صنایع غذایی – توریسم و صید ماهی، نقش مهمی در اقتصاد سنگال ایفا می كنند


جغرافیا

جمهوری سنگال با ۱۹۶ هزار و ۱۹۰ کیلومتر مربع مساحت در آفریقای غربی و در حاشیه اقیانوس اطلس، میانگینه بیسائو و موریتانی واقع شده‌است.
۱۹۲ هزار کیلومتر مربع از این سرزمین را خشکی و ۴ هزار و ۱۹۰ کیلومتر مربع از آن را آب فراگرفته‌است.
این کشور از سمت شمال ۸۱۳ کیلومتر با موریتانی، از سمت شرق ۴۱۹ کیلومتر بامالی و از سمت جنوب ۳۳۰ کیلومتر با گینه و ۳۳۸ کیلومتر با گینه بیسائو مرز مشترک دارد. از سوی دیگر کشور گامبیا به طول ۷۴۰ کیلومتر چون زبانه‌ای در داخل سنگال قرار دارد.
سنگال سرزمین کم ارتفاعی است که بخش اعظم آن را علفزارهای ساوان و استپ می‌پوشاند. آب و هوای این سرزمین در سواحل و نواحی مرتفع معتدل ولی در استپ‌ها گرم و خشک است. بلندترین نقطه سنگال در منطقه «نپن دیاخا » حدود ۵۸۱ متر ارتفاع دارد.

جمعیت

طبق برآورد جولای ۲۰۰۰، سنگال حدود ۹ میلیون و ۹۸۷ هزار و ۴۹۴ نفر جمعیت دارد که ۴۵ درصد از آن‌ها زیر ۱۴ سال و ۵۲ درصد بین ۱۵ تا ۶۵ سال سن دارند.
نرخ رشد جمعیت سنگال به ۹۴/۲ درصد می‌رسد. همچنین نرخ زاد و ولد این کشور به ازای هر یک هزار نفر حدود ۹۴/۳۷ نفر و نرخ مرگ و میر آن ۵۷/۸ نفر در هزار است. تراکم نسبی جمعیت سنگال به ۲/۳۸ نفر درهر کیلومتر مربع می‌رسد.

مردم

اکثریت مردم سنگال از قوم «ولوف» هستند ولی گروه‌های نژادی فولانی، سرر، پولار و ماندینکا نیز در سنگال زندگی می‌کنند.

۹۲ درصد مردم این سرزمین مسلمان و اهل تسنن هستند. حدود ۲ درصد از آن‌ها نیز مسیحی هستند.

زبان رسمی این کشور فرانسوی و خط آن لاتین است اما لهجه بومی ولوف و پولار در سنگال رواج دارد.

امید به زندگی در میان مردان سنگال ۶/۶۰ سال و در میان زنان این کشور ۸۲/۶۳ سال است.

نرخ باسوادی درمیان مردان این کشور حدود ۴۳ درصد و در بین زنان ۲/۲۳ درصد است.


تقسیمات کشوری و ویژگی‌های سیاسی‌

پایتخت سنگال شهر داکار نام دارد و از شهرهای مهم آن می‌توان به دیوربل، فاتیک، کاولاک، کولدا، لوگا، سن لوئیس، تامباکوندا و تیس اشاره کرد. شهر داکار در این کشور طی سالهای اخیر به منطقه آزاد تجاری و صنعتی تبدیل شده‌است.
این کشور در سال ۱۹۶۰ از زیر سلطه فرانسه خارج شد و از آن زمان تاکنون به صورت جمهوری دمکراتیک اداره می‌شود. با این حال اغلب سیستم‌های اداری این کشور هنوز هم به شیوه فرانسوی اداره می‌شوند.
سنگال علاوه بر سازمان ملل متحد (UN) ، در سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (FAO) ، گروه ۷۷ (G-۷۷) ، سازمان بین‌المللی کار (ILO) ، صندوق بین‌المللی پول (IMF) ، سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) ، سازمان بین‌المللی پلیس جنایی (INTERPOL) ، کمیسیون بین دولتی اقیانوس شناسی (IOC) ، سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) ، جنبش عدم تعهد (NAM) ، سازمان وحدت آفریقا (OAU) ، سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) ،سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW) ، کمیسیون سازمان ملل برای تجارت و توسعه (UNCTAD) ، سازمان اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO) ، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (UNIDO) ، کنفدراسیون جهانی کارگران (WCL) ، فدراسیون جهانی اتحادیه کارگری (WFTU) ، سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) ، سازمان تجارت جهانی (WTO) و بانک جهانی (WB) عضویت دارد.


وضعیت اقتصادی‌

برنامه اصلاحات اقتصادی سنگال منجر به آن شده که تولید ناخالص داخلی این کشور با رشدی معادل ۵ درصد در سال ۱۹۹۹ به ۸/۴ میلیارد دلار برسد.
۹/۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی سنگال مربوط به بخش کشاورزی، ۳/۲۵ درصد مربوط به بخش صنعت و ۸/۵۶ درصد مربوط به بخش خدمات است.نرخ تورم سنگال در سال ۱۹۹۹ به ۱/۲ درصد و درآمد سرانه ملی آن با اندکی کاهش نسبت به سال ۱۹۹۸ به ۵۱۰ دلار رسید. بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در انتهای سال ۲۰۰۰ میلادی با پرداخت بخشی از یک کمک ۳۴ میلیارد دلاری به سنگال برای کاهش بدهیهای خارجی این کشور موافقت کردند . با این حال سنگال بیش از ۳ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد.
سنگال سالانه نزدیک به ۲/۱ میلیارد کیلووات ساعت توان تولید انرژی الکتریکی دارد که تماماً توسط نیروگاههای حرارتی تأمین می‌شود.

تولید فرآورده‌های غذایی، محصولات نفتی، مصالح ساختمانی و منسوجات جزو مهمترین فعالیتهای صنعتی سنگال است. همچنین از بین محصولات کشاورزی این سرزمین می‌توان به بادام زمینی، ارزن، ذرت، برنج، پنبه، گوجه فرنگی و سبزیجات اشاره کرد.
سنگال ۴ میلیون نفر نیروی کار دارد و نرخ بیکاری در این کشور به ۴۰ درصد می‌رسد.
فسفات و سنگ آهن حجم زیادی از ذخایر معدنی سنگال را تشکیل می‌دهد و بخش قابل توجهی از صادرات سنگال به این کالاها اختصاص دارد.

ارزش صادرات سنگال در سال ۱۹۹۸ به ۹۲۵ میلیون دلار رسید که عمدتاً شامل ماهی، فرآورده‌های نفتی، پنبه و فسفات بود. در این سال فرانسه، ایتالیا، هند، ساحل عاج و مالی خریداران عمده کالاهای سنگال بودند.
این کشور همچنین در سال ۱۹۹۸ بالغ بر ۲/۱ میلیارد دلار کالا خرید که عمدتاً شامل مواد غذایی، کالاهای مصرفی، کالاهای سرمایه‌ای و فرآورده‌های نفتی بود.
فرانسه و دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپایی، نیجریه، کامرون، ساحل عاج، الجزایر، آمریکا، چین و ژاپن عمده شرکای وارداتی سنگال هستند.
سنگال هم مثل بسیاری از کشورهای غرب آفریقا از فرانک آفریقایی به عنوان واحد رسمی پول استفاده می‌کند. هر دلار آمریکا با ۲۵/۶۴۷ فرانک آفریقایی برابراست (نرخ برابری ژانویه ۲۰۰۰).

ویژگی‌های اقتصادی

ویژگیهای سنگال در آستانه سال ۲۰۰۰ میلادی
میزان تولید ناخالص داخلی: ۸/۴ میلیارد دلار
نرخ رشد تولید ناخالص داخلی: ۵ درصد
سهم بخشهای اقتصادی در تولید ناخالص داخلی: کشاورزی ۹/۱۷ درصد , صنعت ۳/۲۵ درصد , خدمات ۸/۵۶ درصد
نرخ تورم: ۱/۲ درصد
درآمد سرانه ملی: ۵۱۰ دلار
ظرفیت تولید انرژی الکتریکی: ۲/۱ میلیارد کیلووات ساعت
سهم صادرات کالا و خدمات در تولید ناخالص داخلی: ۸/۳۳ درصد
سهم واردات کالا و خدمات در تولید ناخالص داخلی: ۴۱ درصد
نرخ سرمایه گذاری ناخالص داخلی درتولیدناخالص داخلی: ۳/۲۱ درصد
نرخ رشد سالانه پول و شبه پول: ۱/۱۳ درصد
واحد پول و ارزش برابری آن: فرانک آفریقایی (هر دلار آمریکا برابر با ۲۵/۶۴۷ فرانک )
تعداد نیروی کار: ۴ میلیون نفر
نرخ بیکاری: ۴۰ درصد
ارزش صادرات(۱۹۹۸):۹۲۵ میلیون دلار
ارزش واردات (۱۹۹۸): ۲/۱ میلیارد دلار
شرکای عمده صادراتی: فرانسه , ایتالیا , هند , ساحل عاج , مالی
شرکای عمده وارداتی: فرانسه , کشورهای عضواتحادیه اروپایی , نیجریه , کامرون
ذخایر معدنی: فسفات , سنگ آهن
تولیدات صنعتی: منسوجات , فرآورده‌های غذایی , مصالح ساختمانی
محصولات کشاورزی: بادام زمینی , ارزن , ذرت , برنج , پنبه
میزان بدهی خارجی : ۳ میلیارد دلار