خانواده کوسه ماهیان درنده، متعلق به راسته کوسه ماهی شکلان درنده (Carchariniformes) است.
ویژگیهای کلی خانواده کوسه ماهیان درنده:
- بومی آبهای شیرین، شور و لب شور
- باله دمی نا همسان هتروسرک، دارای بریدگی نیمه انتهایی واضح می باشد.
- دو باله پشتی دارند که اولی بسیار بزرگتر از دومی است.
- سر گرد یا نوک دار، معمولا اندکی فشرده شده با پوزه نوک دار و غالبا دراز، دهان تحتانی، چینهای لبی کم و بیش در یک یا هر دو فک رشد یافته است.
- دنداندها پهن با یک جوانه نوک دار.
- دارای پنج شکاف آبششی که آخرین شکافا در پایه باله سینه ای قرار دارد.
- چشمها دارای پلک داخلی با قابلیت باز و بسته شدن
- اغلب فاقد حفره تنفسی و سبیلک
- دندانها اغلب پهن و تیغه ای و نوک تیز
- زنده زا هستند و بچه هایی تکامل یافته به دنیا می آورند. جنین از شش ماه تا دو سال در بدن مادر نگهداری میشود. بیشتر گونه ها دارای 1 تا 10 جنین می باشند، بجز گونه Galeocerdo cuvieri که تا 82 عدد جنین بوجود می آورد.
- گونه های این خانواده اندازه های گوناگون دارند. اغلب کوسه هایی خطرناک هستند ولی معمولا تمایلی به نزدیک شدن به غواص ها ندارند.
- اغلب در اعماق حداکثر 800 متری تا سطح دیده می شوند. بعضی گونه ها وارد آب شیرین می گردند.
- کوسه ماهیان درنده در ساعات شب بیشتر از روز فعال هستند.
- گوشت بعضی از گونه های آن (بویژه نمونه های جوانتر) لذیذ بوده و بصورت تازه، نمک زده، و خشک مصرف می شود. از کبد این ماهیان روغنگیری می شود و باله نیز در تغذیه و نیز ساخت وسائلی مثل انواعی از سمباده مصرف میشوند.
- صید آنها بوسیله رشته قلاب طویل، قلاب دستی، تورهای گوشگیر شناور، تورهای گوشگیر ثابت و ترال انجام می پذیرد.
در آبهای داخلی ایران، یک گونه از این خانواده دیده شده است:
- 1. Carcharhinus leucas >> کوسه، کولی
پراکنش:
در آبهای داخلی ایران، در حوزه آبریز کارون دیده میشوند. اخیرا به علت آلودگی کارون، از ورود به آن پرهیز می نمایند.
