پاسخ به:آشنايي با كشور يمن
شنبه 2 بهمن 1389 12:54 AM
اطلاعات کلی
جمعیت: 20.024.867 نفر (July 2004 est.) |
سرود ملی |
در غرب، ارتفاعات يمن در پشت جلگة ساحلي باريكي واقع است. در جنوب، فلات خشكي - با ارتفاع 3200 متر - از جلگة ساحلي تا درون صحراي عربستان وسعت دارد. صحراي عربستان بيشتر شمال و شرق كشور را پوشانده است. رودهاي مهم : بنا ( تقريباً تنها رود غيرفصلي مهم ). بلندترين نقطه : قلة جبل حَضَر، 3760 متر. آب و هوا : بيشتر ارتفاعات شمال و غرب آب و هواي معتدلي دارند. باقي كشور خشك و داغ است؛ هرچند مناطق كوهستاني در زمستان خنكتر است.
شهرهای مهم: عدن, تعز, حديده, مكلا
مساحت: 527.970 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 1.906کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 15 درجه شمالی و 48 درجه شرقی
در آوريل 1993، اولين انتخابات با رأي تمامي افراد بالغ براي 301 عضو مجلس نمايندگان جديد يمن متحد برگزار شد. اين مجلس جايگزين مجلس انتقاليي گشت كه از ادغام شوراي مشورتي يمن شمالي سابق با شوراي عالي خلق يمن جنوبي سابق تشكيل شده بود. تا زمان برگذاري انتخابات رياست جمهوري، رئيس جمهور يمن شمالي سابق رئيس جمهور [ يمن متحد ] باقي خواهد ماند. نخستوزير و شوراي وزيران را رئيس جمهور انتصاب ميكند. احزاب عمدة سياسي عبارتند از : • كنگرة عمومي خلق، • حزب سوسياليست يمن، • حزب اتحادگراي يمن ( ليبرال ) • جنبش اصلاح يمن (اسلامي).
عضویت: سازمان ملل متحد، اتحادية عرب.
در قرن شانزدهم تركان عثماني شمال و غرب اين سرزمين را اشغال كردند و تا 1911، زماني كه امام يحيي استقلال يمن ( شمالي ) را بهدست آورد، اخراج نشدند. در جنوب، بريتانيا عدن را به صورت پايگاهي در مسير دريايي هند بهدست آورد ( 1839 ) و به تدريج 20 سلطاننشين داخلي را تحتالحمايه كرد. در 1959 زماني كه بريتانيا فدراسيوني متشكل از سلطاننشينهاي فئودال و شهر عدن ايجاد كرد، تنش در اين سرزمين افزايش يافت. در 1963 شورشي نظامي بر ضد سلطة بريتانيا آغاز شد. در 1967 پس از خونريزي بسيار - و جنگ داخلي بين دو جنبش آزاديخواه رقيب - استقلال با عنوان يمن جنوبي بهدست آمد. در 1962 در يمن ( شمالي ) جمهوريخواهان انقلاب كردند، و از 1963 تا 1970 جنگ داخلي خونيني درگرفت كه در آن جمهوريخواهان فاتح را پرزيدنت عبدالناصر رئيس جمهور مصر و سلطنتطلبان را عربستان سعودي پشتيباني ميكرد. يمن جنوبي ماركسيستي با شوروي همپيمان و با يمن شمالي به كرات درگير شد، هرچند اتحاد نهايي دو يمن هدف هر دو كشور بود. از همپاشي رژيمهاي كمونيست در اروپاي شرقي و قطع كمكهاي فراوان شوروي ( 1989 تا 1990 ) سقوط اقتصاد ضعيف يمن جنوبي را تسريع كرد، و در مه 1990 دو كشور متحد شدند.
كل نيروهاي مسلح : 65,000 ( تخمين 1991 )، بهعلاوة بهعلاوة 20,000 شبهنظامي. خدمت سربازي : در يمن شمالي سابق 3 سال، در يمن جنوبي سابق 2 سال.
ميزان باسوادي : 8/38% ( 1990 ). سنين تحصيل اجباري : تحصيل در يمن شمالي سابق اجباري نبود، ولي در يمن جنوبي سابق، فرضاً، از 7 تا 15 سال اجباري بود. تعداد دانشگاه : 2.
غلات، قهوه و مركبات در ارتفاعات حاصلخير و آبياري شدة شمال و جنوب كشت ميشود. در جنوب زراعت معيشتي و ماهيگيري اكثريت نيروي كار را مشغول ميسازد. نفت در حال تبديل به كالاي عمدة صادراتي است، هرچند ذخاير آن در مقايسه با معيارهاي خاورميانه كوچك است. پولي كه يمنيهاي شاغل در عربستان سعودي به كشور ميفرستند منبع درآمد مهمي بهشمار ميرود.