معرفي كتاب

  کتابی مهم در اصول اخلاق یا حکمت عملی در دوره اسلامی و از متن های معتبر زبان فارسی، به فارسی در قرن هفتم هجری. مطالب کتاب، تلفیقی از دیدگاه فلسفی و علمی یونانی و دیدگاه اسلامی است که درباره انسان و خانواده و جامعه می باشد و ترکیبی از بعضی رساله های دوره اسلامی است که جمع آوری و تالیف شده است. نویسنده آن، خواجه نصیرالدین طوسی، دانشمند بزرگ ایرانی می باشد. او با نوشتن این اثر که اولین اثر مهم حکمت علمی بود سنتی را بنیاد نهاد که نه در دوره اسلامی و نه در دوره یونانی قبل از او سابقه نداشت. کتاب «اخلاق ناصری» ترجمه و تحریر «تهذیب
 الاخلاق» ابوعلی مسکویه، به اضافه دو قسمت دیگر (در تدبیر منزل و سیاست مدن) است که خواجه، خود به آن افزوده است.

*ساختار و تقسیم بندی کتاب: کتابی که امروزه در درست است و مولف به تصدیق و تصریح خود از آثار حکمای قدیم استفاده و بنام «اخلاق ناصری» است شامل یک مقدمه و 3 بخش (مقاله) است:
بخش 1: در حکمت خلقی (اخلاقی): این بخش که بیشتر مطالب آن برگرفته از کتاب تهذیب الاخلاق یا «طهارة الاعراق» "ابوعلی مسکویه" می باشد مشتمل است بر مبادی در هفت فصل و مقاصد در ده فصل.
بخش 2: در حکمت منزلی (تدبیر منزل): شامل 5 فصل است که خواجه نصیر آنرا از رساله مختصر «تدبیر منزل» نویسنده گمنام، بنام " آبروسن" یونانی گرفته و خود آنرا به مواعظ و آداب متقدمان و متاخران موشح کرده است.
بخش 3: در حکمت مدنی (سیاست مدن): شامل 8 فصل است که خواجه در تدوین آن بطور عمده از رساله های «فصول المدنی» و «آراء اهل المدینه الفاضله فارابی» و رساله «السیاسه ابن سینا» استفاده کرده و در پایان این قسمت، فصلی از وصایای منسوب به افلاطون است.