معرفي كتاب

مقدمه: از عصر حضور ائمه تا کنون ادوار مختلفی در جمع آوری و تدوین احادیث شیعه وجود داشته است.
می‌توان تاریخ حدیث شیعه تا امروز را ذیل پنج دوره حضور ائمه، دوران جوامع حدیثی متقدم شیعه (كه كتب اربعه شامل قرون سه تا پنج هجری در آن دوران تنظیم شد)، دوران افول فعالیت‌های حدیثی(قرن ششم تا نهم هجری)، دوران تدوین جوامع حدیثی متاخر شیعه(قرن یازدهم و دوازدهم) و نیز تلاش‌های دوران معاصر بررسی كرد.
کتب اربعه حدیثی شیعه شامل کافی، من لایحضر و تهذیب و استبصار از اولین جوامع حدیثی شیعه هستند که همه ما کم و بیش نام آنها را شنیده ایم.
جوامع حدیثی متأخر شیعه هم وسایل الشیعه شیخ حرعاملی، بحارالانوار علامه مجلسی و الوافی فیض کاشانی هستند که در بین آنها بحارالانوار بدلیل کثرت روایات آن برای عموم و وسائل الشیعه  بدلیل اهیمت ویژه روایات آن در فقه شیعی از شهرت بیشتری برخوردارند.
اما غیر از این هفت کتاب معروف، کتب دیگری هم در طول تاریخ حدیث شیعه جمع آوری و تدوین شده است.
الایضاح فضل بن شاذان نیشابوری ، بصائرالدرجات محمدبن صفار قمی، اعتقادات شیخ صدوق، تصحیح الاعتقادات شیخ مفید و .... کتاب های دیگری هستند که سال تالیف برخی از آنها مانند الایضاح به دوران حضور ائمه برمی گردد.
در ادامه به اختصار به بیان نكاتی در مورد كتب اربعه حدیثی شیعه پرداخته‌ایم. چهار كتابی كه بین قرون سه تا پنج هجری قمری جمع آوری و تدوین شده‌اند و از منابع اصیل و مهم شیعه در علم حدیث هستند.