برای تربیت فرزندت به جای داد زدن این کارها رو بکن
یک شنبه 11 تیر 1402 8:11 PM
زمانی که فرزندتان به حرف شما گوش نمی کند نباید سریع عصبانی شوید و سر کودک داد و فریاد بزنید، میتوانید روش های تربیتی بهتری را به جای این رفتارها به کار ببرید.
فریاد زدن تأثیرات منفی بر رشد فرزندان ما دارد، اما آن ها گاهی اوقات لجبازی کرده و به حرفمان گوش نمی کنند. در چنین شرایطی هیچ تضمینی وجود ندارد که عصبانی نشویم و ناخواسته سر فرزندمان داد نزنیم. ما در اینجا با شماییم تا جایگزین های بهتری را برای داد زدن معرفی کنیم، پس تا پایان این قسمت با ما همراه باشید.
یک حرف را چند بار به روش های مختلف تکرار کنید. جمله بندی، لحن صدا، زبان بدن و سرعت صحبت کردن تان را تغییر دهید؛ یعنی اگر به حرف های شما گوش نمی دهند؛ می توانید با صحبت کردن آرام تر از حد معمول، آن ها را فریب دهید تا توجه شان بیشتر جلب شود؛ حتی می توانید صدای تان را تغییر بدهید. حرف زدن با لحن متفاوت و گاهی شوخ طبعانه هم ممکن است جواب بدهد.
هر بار؛ چندین درخواست از آن ها نداشته باشید. در صورت امکان، هر بار فقط 1 تا 2 چیز بخواهید.
باید با بچه ها کوتاه و واضح صحبت کرد. اگر هر بار یک چیز از آن ها خواسته شود، به احتمال زیاد گوش می دهند. وقتی برای شان زمان تعیین می کنید، این کار آماده شان می کند و باعث می شود وقتی زمان انجام آن کار می رسد، بیشتر گوش کنند.
به جای گفتن "شما باید اسباب‌بازی‌های تان را جمع کنید"، می توانید بگویید "بیا اسباب بازی‌های مان را جمع کنیم".
دفعه بعد که از فرزندان تان می خواهید کاری انجام دهند، سعی کنید ضمایری مثل "تو" و "مال تو"را با ضمایری مثل "ما" و "مال ما" جایگزین کنید. حتی می توانید با تبدیل دستور به سؤال، آن ها را به انجام کار ها دعوت کنید.
گاهی پیش می آید که وقتی عصبانی هستیم، فرزندمان را تهدید می کنیم؛ بنابراین به جای این که با عبارت "اگر این کار را بکنی، من فلان کار را خواهم کرد" راه حل های دیگر این مقاله را امتحان کنید.
مثلا به جای تهدید با لحنی خنثی بگویید "متأسفم که نخواستی این کار را بکنی" و بعدش عاقبت این گوش ندادن را به او گوشزد کنید.
گاهی اوقات، یک جمله را بار ها و بار ها تکرار می کنید اما کسی گوش نمی دهد. علت هم این است که دقیقا منظورتان را بیان نمی کنید. مثلا اگر می گویید "وقت شام است" باید مشخص باشد که فرزندتان همین الان باید سر میز حاضر شود یا مثلا 5 دقیقه دیگر. پس برای هر چیزی باید واضح منظورمان را برسانیم.
اگر چندین بار از فرزندتان کاری را خواسته اید اما انجام نداده، تسلیم نشوید. اگر بخواهیم بچه هایمان گوش دادن را یاد بگیرند، باید ثابت قدم باشیم.
بچه های ما باید یاد بگیرند که حتما نباید داد بزنیم تا ما را جدی بگیرند. پس تا زمانی که به حرف تان گوش نداده اند، روش گفتن تان را عوض کرده و دوباره حرف تان را تکرار کنید.
گاهی اوقات لازم است که افسار را کمی شل کنیم. ما باید به عقب برگردیم و از خودمان بپرسیم که آیا این کاری که از کودک می خواهیم که انجام بدهد؛ واقعا ارزشش را دارد که آنقدر او را تحت فشار قرار بدهیم یا فقط می خواهیم حرفمان را به کرسی بنشانیم. ما باید به فرزندانمان آموزش بدهیم و نظم را برقرار کنیم؛ اما باید این را هم یادمان باشد که فرزندمان چه قدر ظرفیت دارد.
گاهی اوقات ما خودمان را هم سطح فرزندمان می کنیم که در این صورت کنترل اوضاع را به بچه هایمان می دهیم. آن ها دائما در حال آزمایش هستند تا ببینند تا کجا می توانند قلمروی شان را گسترش بدهند و این وظیفه ماست که برایشان مشخص کنیم حدشان تا کجاست؛ بنابراین وقتی احساس کردید که دارید از حد و حدود یک انسان بالغ خارج می شوید، خودتان را کنترل کرده و راه دیگری پیدا کنید.
اگر کنترل اوضاع از دست تان در رفت، موقعیت را ترک کنید. این کار نه تنها کمک تان می کند تا بر احساساتِ خود مسلط شوید، بلکه باعث می شود تا فرزندتان هم کنترل خشم را یاد بگیرد. مثلا جمله ای شبیه این بگویید:"مامان فعلا عصبانی است و می خواهد استراحت کند". این طور بچه هم می فهمد که شما واقعا خسته شده اید و مراعات حال تان را خواهد کرد.
همه ما انسان هستیم و عصبانی می شویم. اگر تمام روش ها را امتحان کردید و جواب نداد دوباره تلاش کنید. مطمئنا شما پدر و مادر بدی نیستید و فرزندانتان را دوست دارید وگرنه به دنبال پیدا کردن راه حل به جای فریاد زدن نبودید. شما کودک تان را بهتر می شناسید و قلقش را بهتر می دانید، پس مطمئن باشید حتما یک راهی هست که او به حرف تان گوش کند.
