عظمت و برکات ماه رحمت خدا
شنبه 5 فروردین 1402 1:08 AM
«رمضان» در لغت از «رمضاء» به معناى شدت حرارت گرفته شده و به معناى سوزانیدن مى باشد. چون در این ماه گناهان انسان بخشیده مى شود، به این ماه مبارك رمضان گفته اند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: اگر مردم قدر ماه مبارک رمضان را می دانستند، می گفتند: ای كاش همه سال رمضان بود. در این ماه خوابت، نفس كشیدنت، عبادت است.
آقا امیرالمومنین علی بن ابی طالب سلام الله علیه می فرماید: فضیلت ماه مبارک رمضان بر بقیه ماه ها مثل فضیلت ما امام هاست بر بقیه مردم. هیچ كسی، هیچ شخصیتی، با پیامبر و اهل بیت و چهارده معصوم علیهم السلام قابل قیاس نیست. در روایات می فرماید: ما را با هیچ كسی قیاس نكنید. یعنی فضیلت ماه مبارک رمضان را با بقیه ماه ها مقایسه نکنید.[1]
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: محروم، شقی و بدبخت كسی است كه از آمرزش خدا در این ماه رمضان محروم بشود. قدر این مجالس، این حالات، این گریه ها، را بدانید. گاهی یک قطره اشک، یک دریای آتش را خاموش می كند.
روایت داریم: روز قیامت یک بنده گنه كاری را می آوردند كه خیلی گناهش زیاد بوده است. همان طوری كه دروبین می تواند عكس و صورت و تصویر ما را ضبط كند و بعداً پخش كند، خدا این قدرت را دارد كه به اعضای ما این قدرت را بدهد که خود اعضا و جوارح ما فیلمبرداری بكنند. یا به نطق بیایند. «أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذی أَنْطَقَ كُلَّ شَیء»[2] انسان به اعضا و جوارحش می گوید چرا علیه من شهادت می دهید؟ «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَینا»[3] می گویند: این کار خدا بود.
این مژه های چشم می گویند: بار پروردگارا ما هم یک شهادتی داریم. یک شبی این بنده تو بلند شد، به یاد گناهانش افتاد و ناله كرد. آن قدر گریه كرد كه ما تر شدیم. خدای متعال می فرماید: چون كه این از خوف من گریه كرده، او را به طرف بهشت برگردانید. دریای رحمت الهی به موج می آید و این بنده را برمی گردانند.
ما مثل یک شمعی می مانیم كه در شرف آب شدن و خاموش شدن هستیم. این شمع دارد تمام می شود. اگر با این شمع یک چراغ دیگری برای آن عالم روشن كردی، كردی. نكردی در ظلمات و تاریكی می مانی
حضرت امام سجاد(علیه السلام) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى كند: به وسیله روزه این ماه یاریمان ده تا اندام هاى خود را از معاصى تو نگه داریم و آن ها را به كارهایى گیریم كه خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دین لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاییم و با پاهایمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاریم و تا شكم هایمان جز آن چه را تو حلال كرده اى در خود جاى ندهد، و زبان هایمان جز به آن چه تو خبر داده اى و بیان فرموده اى گویا نشود... .» [4]
امام سجاد علیه السلام می فرماید: خدایا اگر من را نهیبم بزنی، ردم بكنی، در را هم ببندی، من این حرف ها سرم نمی شود، من گدای سمجی هستم. «لا كففت عن تملقك»[5] من چاپلوسی می كنم. به در خانه ات این قدر سر می سابانم، این قدر ناله می زنم که به رویم باز کنی. چون معرفت در قلب من آمده كه تو خیلی آقایی، كریمی، بزرگوار هستی.
به خدا قسم ما جز خدا، كسی را نداریم. یک لحظه نفسمان بند بیاید، ما را در خانه نگه نمی دارند. فوری می برند در سردخانه می گذارند. یاد بیاوریم آن زمانی كه ما را در كفن می پیچند. در چاله ای به نام قبر می گذارند. آنجا كی به درد من و شما می خورد.
آقا این كاغذها و اعلامیه ها و قبرها را نگاه بكنید، نصف افرادی كه می میرند یا میانسال هستند یا جوان هستند. لذا هر سال را احتمال بدهید، سال آخر باشد. برای توبه و استغفار سنگ تمام بگذاریم. یاد بیاریم آن زمانی كه ما را در چاله قبر تک و تنها رها می كنند و می روند. كی به درد ما می خورد؟ «الهی و ربی من لی غیرك»[6] غیر از خدا، غیر از اولیاء خدا، كی به درد ما می خورد؟ جز خدا و اولیاء خدا هر كس و هر چیزی هست، ما از آنها جدا می شویم. همان پدری كه یک عمر در این خانه خون دل خورده زحمت كشیده، همان مادری كه شصت سال هفتاد سال واقعاً خون جگر خورده برای بچه هایش كار كرده است، اما وقتی كه نفسش بند آمد همان دختر می ترسد که در خانه او را نگه دارد.
فضیلت ماه مبارک رمضان بر بقیه ماه ها مثل فضیلت ما امام هاست بر بقیه مردم. هیچ كسی، هیچ شخصیتی، با پیامبر و اهل بیت و چهارده معصوم علیهم السلام قابل قیاس نیست. در روایات می فرماید: ما را با هیچ كسی قیاس نكنید. یعنی فضیلت ماه مبارک رمضان را با بقیه ماه ها مقایسه نکنید
ما مثل یک شمعی می مانیم كه در شرف آب شدن و خاموش شدن هستیم. این شمع دارد تمام می شود. اگر با این شمع یک چراغ دیگری برای آن عالم روشن كردی، كردی. نكردی در ظلمات و تاریكی می مانی. از روزی كه ما به دنیا آمدیم با سرعت به طرف آخرت و مرگ می رویم. آخرت و مرگ هم به طرف ما می آید چه قدر زود به هم می رسیم. عن قریب است كه از ما اثری باقی نباشد. بیاییم به فكر آخرت باشیم. زاد و توشه تهیه كنیم.
پی نوشت ها :
[1] فضائل الاشهر الثلاثۀ، شیخ صدوق ص107 و موسوعۀ احادیث اهل البیت، شیخ هادی نجفی ج4 ص269
[2] فصلت/21
[3] همان
[4] الصحیفة السجادیة، امام سجاد(علیه السلام) ص 186، دفتر نشر الهادى، قم.
[5] بحار الانوار /علامه مجلسی/ 28/368/ تنبیه ...ص:360
[6] مفاتیح الجنان/شیخ قمی /62
منبع:
تلخیصی از بیانات حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد ، برگرفته از سایت تبلیغ ناب
سایت معارف قرآن
