اشتباه اکثر والدین امروزی در تربیت فرزند پسر
یک شنبه 2 بهمن 1401 5:07 PM
تربیت صحیح فرزندان یکی از مهمترین دغدغه های والدین است و چگونگی رفتار والدین تاثیر بسیاری در تربیت فرزندان دارد به همین دلیل اشتباهات هر کدام از آنها می تواند پیامدهای منفی زیادی در آینده فرزندان داشته باشد.
اما باید توجه داشت که تربیت پسران متفاوت با دختران است و مقایسه این دو با هم اشتباه است و بی توجهی به همین تفاوت باعث میشود تا ما در جایگاه والدین، ایراداتی در تربیت فرزند پسر داشته باشیم ایراداتی که در این بخش به آنها خواهیم پرداخت.
برخی از پسران با خشونت رفتار کرده و برخی دیگر تحت کنترل بسیار والدین قرار دارند یا در برخورد با بزرگترها و یا جنس مخالف رفتار درستی نشان نمی دهند. هر کدام از این موارد ریشه در نوع تربیت والدین دارد که اشتباهات تربیتی می تواند سرنوشت و شخصیت فرزندان در آینده را دچار مشکل کند.
به نظر روانشناسان برخی افراد هنوز آمادگی کنار گذاشتن پرخاشگری را ندارند زیرا این واکنش یک مکانیسم دفاعی طبیعی است که شاید در برخی شرایط تنها راه نجات باشد.
به عنوان مثال، زمانی که یک کودک هم سن و سال، رفتار پرخاشگرانه ای با فرزند شما دارد اجتناب از دعوا با او غیرممکن است و امکان دارد پسرتان در زمان تلاش برای دفاع از خود با برخی کلمات تحقیر شود بنابراین، در چنین مواقعی بسیار مهم است که کودکان بتواند از خود دفاع کنند. باید به کودک آموزش داد تا نشان دهد در صورت دعوا آماده است پاسخ مناسبی دهد و از حریف نترسد، هرچند قرار نیست اولین کسی باشد که دعوا را شروع می کند.
موارد ذکر شده به این معنا نیست که پسران باید بیاموزند تا هر گونه درگیری را با زور و خشونت حل کنند. اگرچه برخی والدین نظر متفاوتی دارند و پسران خود را تشویق می‌کنند تا به هر کسی که رفتار نامناسبی نسبت به آنها دارد پرخاشگری کنند مثلاً هنگام تلفظ اشتباه نامشان،برداشتن بدون اجازه اسباب‌بازی آنها یا امتناع از بازی با کودکان دیگر.
این رفتار والدین به چند دلیل خطرناک است:
سعی کنید به نیازهای شخصی، خواسته ها و حتی احساسات پسرتان احترام بگذارید و او را مانند یک جنتلمن واقعی تربیت کنید. درک تفاوت شخصیتی و فیزیکی دخترها و پسرها برای کودکان دشوار است. به خصوص اگر در نظر بگیریم که دختران در جوانی به ندرت ضعیف تر از پسران هستند و مشخصات فیزیکی آنها تقریباً یکسان است.
برای ما به عنوان والدین قابل درک است که نسل های بزرگتر به دلیل دوست داشتن زیاد، کودکان را در آغوش گرفته و آنها را می بوسند اما، اگر دوران کودکی خود را به یاد بیاورید تعداد کمی از ما واقعاً این نوع ابراز احساسات بزرگترها را دوست داشتیم.
تمایل بچه ها به ابراز احساسات نسبت به زمانی که این کار را به اجبار انجام میدهد کاملا متفاوت است. به نظر روانشناسان، این رفتار نسل بزرگتر می تواند باعث ایجاد تصور اشتباه در کودکان نسبت به حریم شخصی خود شود و در آینده برای آنها ایجاد مشکل کند.
هدف اصلی از بیرون رفتن این است که اجازه دهید کودک تمام انرژی خود را تخلیه کند، بدود، بپرد و با کنجکاوی هوای تازه را تنفس کند
اگرچه کودکان می توانند در حالی که روی نیمکت نشسته اند یا به آرامی در مسیرهای زمین بازی راه می روند، هوای تازه را تنفس کنند اما، ممکن است لباس هایشان کثیف شود. به همین دلیل پیش از اینکه نگران قضاوت دیگران در مورد ظاهر فرزندتان باشید به نیازهای کودتان فکر کنید. بهتر است لباس هایی به فرزندتان بپوشانید که نگران کثیفی آن نباشید و اجازه دهید کودک خاک بازی، توپ بازی و... کند.
اغلب کسانی که در اطراف ما نگران سلامت روان پسران هستند، توصیه می کنند که پس از شروع راه رفتن کودک، مادران شیردهی را قطع کنند. آنها ادعا می کنند پسر از این لحظه شروع به درک همه چیز می کند و در صورت شیردهی مادر بعد از این زمان، ممکن است تبدیل به مردی شود که علاقه بیش از حد به بدن یک زن دارد.
در واقع، این نظریه هیچ تاییدیه علمی ندارد اما، مطالعات زیادی وجود دارد که تأیید می‌کند شیر مادر برای نوزادان فوق‌العاده مفید است و هیچ مشکلی ندارد که پس از 2 سالگی کودک (صرف نظراز اینکه دختر باشد یا پسر) همچنان شیر بخورد.
