شبهات درباره حجاب و پاسخ به آن

استاد مکارم شيرازي در تفسير نمونه در طي بحث‌هاي تفسير خود، اين عنوان را مطرح نموده‌اند و با توجه به آيات ديگر و روايات متععدي که وجود دارد به بررسي چندين شبهه در باب حجاب مي‌پردازند و پاسخ‌هايي ارائه مي‌کنند که مي‌تواند بسيار مفيد باشد.

در اينجا به ايرادهايى که مخالفان حجاب مطرح مى‏کنند که به طور فشرده اشاره مي‌شود:

1- مهمترين چيزى که همه آنان در آن متفقند و به عنوان يک ايراد اساسى بر مساله حجاب ذکر مى‏کنند اين است که زنان نيمى از جامعه را تشکيل مى‏دهند اما حجاب سبب انزواى اين جمعيت عظيم مى‏گردد، و طبعا آنها را از نظر فکرى و فرهنگى به عقب مى‏راند، مخصوصا در دوران شکوفايى اقتصاد که احتياج زيادى به نيروى فعال انسانى است از نيروى زنان در حرکت اقتصادى هيچگونه بهره‏گيرى نخواهد شد، و جاى آنها در مراکز فرهنگى و اجتماعى نيز خالى است، به اين ترتيب آنها به صورت يک موجود مصرف کننده و سربار اجتماع در مى‏آيند.

پاسخ: آنها که به اين منطق متوسل مى‏شوند از چند امر به کلى غافل شده يا تغافل کرده‏اند:

اولا: چه کسى گفته است که حجاب اسلامى زن را منزوى مى‏کند، و از صحنه اجتماع دور مى‏سازد؟ اگر در گذشته لازم بود ما زحمت استدلال در اين موضوع را بر خود هموار کنيم امروز بعد از انقلاب اسلامى هيچ نيازى به استدلال نيست، زيرا با چشم خود گروه گروه زنانى را مى‏بينيم که با داشتن حجاب اسلامى در همه جا حاضرند، در اداره‏ها، کارگاه ها، راهپيمايي‌ها و تظاهرات سياسى، راديو و تلويزيون، بيمارستان‌ها و مراکز بهداشتى، و در مراقبت هاى پزشکى براى مجروحين جنگى، در فرهنگ و دانشگاه و بالآخره در صحنه جنگ و پيکار با دشمن.

کوتاه سخن اينکه وضع موجود پاسخ دندان‏ شکنى است براى همه اين ايرادها و اگر ما در سابق سخن از امکان چنين وضعى مى‏گفتيم امروز در برابر وقوع آن قرار گرفته‏ايم و فلاسفه گفته‏اند بهترين دليل بر امکان چيزى وقوع آن است و اين عيانى است که نياز به بيان ندارد.

ثانيا: از اين که بگذريم آيا اداره خانه و تربيت فرزندان برومند و ساختن انسان هايى که در آينده بتوانند با بازوان تواناى خويش چرخ هاى عظيم جامعه را به حرکت در آورند کار نيست؟

آنها که اين رسالت عظيم زن را کار مثبت محسوب نمى‏کنند از نقش خانواده و تربيت، در ساختن يک اجتماع سالم و آباد و پر حرکت بى‏خبرند، آنها گمان مى‏کنند راه اين است که زن و مرد ما همانند زنان و مردان غربى اول صبح خانه را به قصد ادارات و کارخانه‏ها و مانند آن ترک کنند، و بچه‏هاى خود را به شير- خوارگاه‌ها بسپارند، و يا در اطاق بگذارند و در را بر روى آنها ببندند، و طعم تلخ زندان را از همان زمان که غنچه ناشکفته‏اى هستند به آنها بچشانند.

غافل از اينکه با اين عمل شخصيت آنها را در هم مى‏کوبند و کودکانى بى روح و فاقد عواطف انسانى بار مى‏آورند که آينده جامعه را به خطر خواهند‌انداخت.

2- اشکال ديگرى که آنها دارند اين است که حجاب يک لباس دست و پاگير است و با فعاليتهاى اجتماعى مخصوصا در عصر ماشين هاى مدرن سازگار نيست، يک زن حجاب دار خودش را حفظ کند يا چادرش را و يا کودک و يا برنامه‏اش را؟!

پاسخ: اين ايراد کنندگان از يک نکته غافلند و آن اينکه حجاب هميشه به معنى چادر نيست، بلکه به معنى پوشش زن است، حال آنجا که با چادر امکان پذير است چه بهتر و آنجا که امکان آن نيست، به پوشش قناعت مى‏شود.

زنان کشاورز و روستايى ما، مخصوصا زنانى که در برنج زارها مهمترين و مشکل ترين کار کشت و برداشت محصول برنج را بر عهده دارند عملا به اين پندارها پاسخ گفته‏اند و نشان داده‏اند که يک زن روستايى با داشتن حجاب اسلامى در بسيارى از موارد حتى بيشتر و بهتر از مرد کار مى‏کند بدون آنکه حجابش مانع کارش شود.

3- ايراد ديگر اينکه آنها مى‏گويند حجاب از اين نظر که ميان زنان‏ و مردان فاصله مى‏افکند طبع حريص مردان را آزمندتر مى‏کند، و به جاى اينکه خاموش کننده باشد آتش حرص آنها را شعله‏ورتر مى‏سازد که الانسان حريص على ما منع!

پاسخ: اين ايراد يا صحيح تر سفسطه و مغلطه را مقايسه جامعه امروز ما که حجاب در آن تقريبا در همه مراکز بدون استثناء حکمفرما است با دوران رژيم طاغوت که زنان را مجبور به کشف حجاب مى‏کردند مى‏دهد. آن روز هر کوى و بر زن مرکز فساد بود، در خانواده ‏ها بى بند و بارى عجيبى حکم فرما بود، آمار طلاق فوق العاده زياد بود، سطح تولد فرزندان نامشروع بالا بود و...

نمى‏گوئيم امروز همه اينها ريشه کن شده اما بدون شک بسيار کاهش يافته و جامعه ما از اين نظر سلامت خود را باز يافته، و اگر به خواست خدا وضع به همين صورت ادامه يابد و ساير نابسامانيها نيز سامان پيدا کند، جامعه ما از نظر پاکى خانواده ‏ها و حفظ ارزش زن به مرحله مطلوب خواهد رسيد.

تبيان