این رفتار اشتباه والدین، کودکشان را از آنها فراری می‌کند

 

گاهی اوقات والدین برای تربیت کودک خود زیادروی می‌کنند و رفتارهای اشتباه از خودشان نشان می‌دهند که این رفتارها باعث دورشدن فرزندشان می‌شود.

کار‌هایی که والدین ناخواسته انجام می‌دهند و موجب فاصله گرفتن از فرزندانشان می‌شوند

گاهی اوقات، حتی یک سؤال ساده، مانند "روزت چگونه گذشت؟" می‌تواند باعث شود که فرزند شما مایل نباشد در کنارتان بوده یا زمانی را با شما بگذراند. به همین دلیل است که والدین هر از گاهی باید به کارهای کودکان خود سرک بکشند و ببینند که آن‌ها واقعا به چه چیزی نیاز دارند.

در این قسمت هفت عمل را مشاهده می‌کنید که انجام آن باعث فاصله گرفتن از کودک‌تان می‌گردد و درست همین اشتباهات است که والدین هوشیار و با دقت هرگز انجام نمیدهند.

اجازه می‌دهید خلق و خوی شما بر روابط با فرزندتان تأثیر بگذارد

این بدان معنا نیست که شما باید احساسات خود را از فرزندان‌تان پنهان کنید، اما باید مراقب نحوه مدیریت آن‌ها باشید و سعی کنید راه‌هایی برای مقابله بهتر با اوقات استرس زا بیابید. ممکن است فکر کنید بچه‌ها برای تشخیص احساس ما خیلی کوچک هستند اما باید بدانید که کودکان می‌توانند نسبت به روحیه والدین بسیار حساس باشند.

استرس مداوم می‌تواند باعث شود که شما نسبت به هر چیزی که کودکان می‌خواهند عکس العمل طوفانی داشته باشید و این باعث می‌شود که آنها در آینده از مراجعه به شما اجتناب کنند. وقت گذاشتن برای خود و ورود به فضای بهتر می‌تواند به شما کمک کند تا از حمایت عاطفی مورد نیاز فرزندان‌تان برخوردار شوید.

بچه‌ها همیشه حوصله صحبت کردن ندارند اما وقتی به شما مراجعه می‌کنند، به توجه کامل‌تان نیاز دارند. در صورت عدم توجه کافی، آن‌ها تصور می‌کنند که در اولویت نبوده و برای شما مهم نیستند. این امر می‌تواند منجر به این شود که در آینده احساسات خود را پنهان نگه دارند. به همین دلیل هنگامی که فرزند شما می‌خواهد حرفی بزند؛ کار خود را متوقف کرده، با او تماس چشمی برقرار کنید و به طور کامل در مکالمه شرکت نمایید.

مداوم در مورد مشکلاتشان سؤال می‌کنید

پرسیدن مداوم از فرزندتان در مورد مشکلاتش می‌تواند او را آزار دهد و او را مجبور به حل مشکلات خود به تنهایی نماید. همه ما به شیوه‌های مختلف با استرس کنار می‌آییم و فرزندان ما نیز از این قاعده مستثنی نیستند و به همین دلیل، به جای این که کودک خود را مجبور کنید تا چیزی را که نمی خواهد به شما بگوید، سعی کنید از او سوالات غیر مستقیم و غیر آزاردهنده بپرسید.

مشکلات فرزندتان را جدی نمی‌گیرید

حتی وقتی احساسات یا واکنش‌های کودک برای شما احمقانه به نظر می‌رسد؛ باز هم او را جدی بگیرید، به جای اذیت کردن در مورد موقعیتی که در آن قرار گرفته است، تجربه یا خاطرات خود را برای کمک به کنار آمدن بهتر با مشکل؛ به اشتراک بگذارید.

اعترافات و راز فرزندتان را لو میدهید

چیزی را که فرزندتان به شما اعتراف کرده به دیگران می‌گویید، اگر چیزی که فرزندتان به شما گفته است را به خانواده یا دوستان‌تان بگویید باعث می‌شوید تا او رازهایش را از شما مخفی نگه دارد. باید به احساسات کودک خود اهمیت داده و مواردی که باعث آسیب به احساسات آن‌ها شده و یا آن‌ها را نگران می‌سازد را نباید با دیگران به اشتراک بگذارید.

اول از همه راجع به روزشان سؤال می‌پرسید

مغز کودکان هنگام خستگی بسته می‌شود و به این ترتیب لازم است کمی زمان به آن‌ها بدهید تا خودشان به شما مراجعه کنند و در رابطه با روزشان صحبت نمایند. اگر بعد از دادن زمان نیز در مورد روزشان صحبت نکردند؛ می‌توانید سؤال‌های جزئی بپرسید. مثلا این که آیا معلم از نقاشی او خوشش آمد یا خیر. راه دیگر برای باز کردن سر صحبت با او این است که ابتدا در مورد روز خود بگویید و تعزیف کنید.

وقتی نشانه‌هایی از استقلال را نشان می‌دهند به آن‌ها فشار وارد می‌کنید

این طبیعی است که کودکان به دنبال استقلال بیش تر باشند. وقتی این اتفاق می‌افتد، والدین معمولا آن را به عنوان عدم احترام می‌بینند و یا احساس می‌کنند کنترل خود را روی فرزندشان از دست می‌دهند، که این امر می‌تواند منجر به مهار کردن کودک شود.

در این مورد، به جای تنظیم قوانین سختگیرانه تر، بگذارید که کودک شما برخی از کارها را به تنهایی انجام دهد و نحوه مدیریت مسئولیت توسط آن‌ها را نظارت کنید. زمانی که می‌بیند شما به او اعتماد دارید، احتمالا جنبه بالغ و مسئولی از خود را نشان خواهد داد که قبلا هرگز ندیده اید.