🏴 پویش من حسینی ام 🚩

او سلیمان زمان است که خاتم با اوست

سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست

نفس همت پاکان دو عالم با اوست

زخم شمشیر و سنان چیست؟ که مرهم با اوست

پس چه رازی است که خنجر به گلو بُران است؟

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است

ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است

مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع