پاسخ به:آیه ی مورد نظرتان را ارسال فرمایید.
شنبه 10 اردیبهشت 1401 11:35 PM
بنام خدا
با سلام
در این شب های پایانی ماه پر برکت رمضان التماس دعا از همه عزیزان راسخونی و همراهان عزیز برای تعجیل در ظهور آقا امام زمان(عج) و سلامتی و شادی برای مردم مقاوم ایران عزیز دارم.آیه منتخب جزء 27 آیه 11 سوره حدید هست که در مورد قرض دادن به خدا مطالبی را بیان نموده و خلاصه ترجمه،نکته ها و پیام های آیه بشرح زیر میباشد:
مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ «11»
كيست آن كه به خدا وام دهد، وامى نيكو، تا خداوند آن را براى او دوچندان كند و براى او پاداشى گرانمايه است.
«قرض»، به معناى بريدن و جدا كردن بخشى از مال است. «مقراض» وسيله بريدن است و «قراضه» به مالى گفته مىشود كه از بدنه جدا شده است.
قرض به خدا، انفاقى است كه با چند برابر در قيامت پس داده مىشود. قرض در قرآن همراه با كلمه «حسن» آمده است، يعنى فورى پرداخت شود، بىمنّت باشد، قبل از سؤالِ سائل باشد، در حدّ وفور باشد، براى كارهاى مفيد و لازم باشد.
قرض الحسنه بركاتى دارد: كاهش كدورت و افزايش محبّت، حفظ آبروى مردم و جلوگيرى از ورشكستگى آنان، اصلاح ساختار اقتصادى جامعه، جلوگيرى از رواج ربا، كنترل حرص و بخل، تعديل ثروت، رشد فرهنگ تعاون.
خداوندى كه ميراث آسمانها و زمين براى اوست و در آيات قبل دو بار فرمود: «لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» در اين آيه براى تشويق مردم و اهميت قرضالحسنه از مردم قرض مىخواهد. مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ ...
اسلام با هر نوع ركود و سستى مخالف است.
1. ركود طبيعت. «من وجد ماء و ترابا ثم افتقر فابعده الله» «1» هركس آب و زمين داشته باشد ولى تلاش نكند و فقير باشد، از رحمت الهى دور شده است.
2. ركود نيروى انسانى. «اللهم انى اعوذ بك من الكسل» «2» بارالها! به تو پناه مىبرم از تنبلى.
3. ركود مال. الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا يُنْفِقُونَها ... «3»
4. ركود علمى، اخلاقى و معنوى. «زِدْنِي عِلْماً» «4»، «زادَهُمْ هُدىً» «5»، «من استوى يوماه فهو مغبون» «6» هركس دو روزش مساوى باشد، زيانكار است.
«1». وسائل، ج 17، ص 40.
«2». كافى، ج 2، ص 585.
«3». توبه، 34.
«4». طه، 114.
«5». محمّد، 17.
«6». بحار، ج 68، ص 173.
جلد 9 - صفحه 463
5. ركود فكر. «من استبد برأيها هلك» «1» نظرخواهى نكردن، استبداد به رأى خود و تكروى، مايهى هلاكت است.
1- خداوند، خود را در جانب محرومان قرار داده و از مردم طلب وام مىكند.
گويا خداوند، ضامنِ آنان شده و پاداش وام را تضمين نموده است. «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ»
2- كار خير اگر به صورت خلق و خو درآيد، ارزش بيشترى دارد. يُقْرِضُ اللَّهَ ...
3- نفسِ عمل مهم نيست، حَسَن بودن آن مهم است. «قَرْضاً حَسَناً»
4- قرض دادن كاهش مال نيست، افزايش آن است. «فَيُضاعِفَهُ»
5- آنجا كه كار سخت است، اهرم قوى لازم دارد. (چون دل كندن از مال سخت است، خداوند پاداش چند برابر را مطرح مىكند.) «فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ»
6- قرض دادن، نشانه كرامت است و خداوند براى انسان كريم، اجر كريم قرار داده است. «وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ»
7- براى تربيت و رشد ديگران، بايد آنان را تكريم نمود. «وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ»