پاسخ به:آیه ی مورد نظرتان را ارسال فرمایید.
شنبه 10 اردیبهشت 1401 11:12 PM
آیه وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللهِ وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ [100]
و هيچ‌كس نمى‌تواند ايمان بياورد، جز به خواست خدا [و توفيق و يارى و هدايت او]. و خداوند، پليدى (كفر و گناه) را بر كسانى قرار مى‌دهد كه نمى‌انديشند.
بنام خدا
با سلام
بازهم سپاسگزارم از همراهی شما با این تایپیک قرآنی و خلاصه ای از ترجمه و پیام های آیه بشرح زیر تقدیم میگردد:
وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لا يَعْقِلُونَ «100»
در حالى كه هيچ كس جز به اذن و اراده‌ى الهى توفيق ايمان ندارد و خداوند پليدى (ترديد و كفر) را بر كسانى كه نمى‌انديشند مقرّر مى‌دارد.
1- مردم نه مجبور به ايمانند (طبق آيه‌ى قبل) و نه بدون هدايت و توفيق الهى، به ايمان آوردن موفّق مى‌شوند. «1» «إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ»
2- كفر، پليدى است. «الرِّجْسَ»
3- لطف الهى و توفيق ايمان، شامل اهل‌خرد و تعقّل مى‌شود و آنكه با اختيار خود فكر و تعقّل نكند، مشمول قهرالهى مى‌شود. «وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لا يَعْقِلُونَ»
4- عقل سالم، زمينه‌ساز ايمان است و بى‌ايمانى، نشانه‌ى بى‌خردى است. ... لا يَعْقِلُونَ
