آیه ی مورد نظرتان را ارسال فرمایید.

بنام خدا

با سلام

امیدوارم که از عظمت و برکات شبهای قدر استفاده کافی و وافی را برده باشید و برای تعجیل در ظهور آقا امام زمان(عج) و سلامتی همه مردم جهان دعا کرده باشید.آیه انتخابی جزء 23 قرآن مجید آیه 26 سوره ص میباشد که خلاصه ترجمه و پیام های آیه بشرح زیر میباشد:

يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ «26»

اى داود! همانا ما تو را در زمين جانشين قرار داديم، پس ميان مردم به حقّ داورى كن و از هواها و هوس‌ها پيروى نكن كه تو را از راه خدا منحرف مى‌كند. البتّه كسانى كه از راه خدا منحرف مى‌شوند برايشان عذاب سختى است به خاطر آن كه روز قيامت را فراموش كردند.

پیام ها

1- خداوند تدبير امور بندگانش را به انبيا سپرده است. «يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً»

2- تدبير امور مردم، حقّ خداست كه به هر كس بخواهد واگذار مى‌كند. «إِنَّا جَعَلْناكَ»

3- دين از سياست جدا نيست. «يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً»

4- حكومت بر مردم، نعمت بزرگى است كه شكر آن، اجراى عدالت در ميان مردم است. جَعَلْناكَ خَلِيفَةً ... فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِ‌

5- محور قضاوت بايد حقّ باشد. «فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ»

6- رهبران و داوران جامعه بايد از هواى نفس دور باشند. خَلِيفَةً ... فَاحْكُمْ‌ ... لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌

7- در مديريّت حتّى المقدور نيروها را حفظ كنيد. (خداوند به خاطر يك ترك اولى، اولياى خود را از گردونه‌ى اجتماع خارج نمى‌كند). فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ‌ ... فَغَفَرْنا ... يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ‌

8- قضاوت از شئون حكومت است و بايد الهى باشد. «شَدَدْنا مُلْكَهُ‌- إِنَّا جَعَلْناكَ‌

جلد 8 - صفحه 99

خَلِيفَةً- فَاحْكُمْ»

9- حكومت دينى، سابقه‌اى بس طولانى دارد. «شَدَدْنا مُلْكَهُ‌- جَعَلْناكَ خَلِيفَةً- فَاحْكُمْ»

10- رفتار خليفه‌ى خدا بايد پرتوى از افعال الهى باشد. «وَ اللَّهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ» «1»، «فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ»

11- هر چه در برابر حقّ قرار گيرد، هوى و هوس است. «فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌»

12- خطر قضاوت، دورى از حقّ و توجّه به هواهاى نفسانى است. فَاحْكُمْ‌ ... بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌

13- همه انسان‌ها حتّى انبيا در معرض دام هوس هستند كه از طريق هشدارهاى الهى مصون مى‌مانند. «لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌»

14- هوى پرستى ممنوع است، خواه تمايلات فردى و شخصى باشد يا گروهى و حزبى. «لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌»

15- هوى پرستى با انحراف مساوى است. «لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌ فَيُضِلَّكَ»

16- خطرات گام به گام پيش مى‌آيد (گام اول هوى پرستى، گام دوم انحراف از راه خدا، گام سوم فراموش كردن حساب و قيامت و در نتيجه عذاب شديد).

لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌ فَيُضِلَّكَ‌ ... لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ‌

17- ايمان به معاد كافى نيست، بايد انسان ياد معاد باشد. (در مورد بعضى افراد قرآن مى‌فرمايد: «لا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسابِ» «2» ايمان به معاد ندارد ولى در اين آيه مى‌خوانيم: ايمان هست ولى معاد را فراموش مى‌كند. «نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ»

18- هوى پرستى و فراموش كردن روز قيامت، خطراتى است كه حاكمان جامعه را تهديد مى‌كند. جَعَلْناكَ خَلِيفَةً ... لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌ ... نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ‌

«1». غافر، 20.

«2». غافر، 27.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 100