آیه ی مورد نظرتان را ارسال فرمایید.

سوره کهف - آیه ۱۹

وَکَذَ لِکَ بَعَثْنَهُمْ لِیَتَسَآءَلُواْ بَیْنَهُمْ قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ کَمْ لَبِثْتُمْ قَالُواْ لَبِثْنَا یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالُواْ رَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُواْ أَحَدَکُم بِوَرِقِکُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِینَةِ فَلْیَنظُرْ أَیُّهَآ أَزْکَى‏ طَعَاماً فَلْیَأْتِکُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَلْیَتَلَطَّفْ وَلَا یُشْعِرَنَّ بِکُمْ أَحَداً

 و ما آنگونه (که خوابشان کردیم)، آنان را (از خوابى که شبیه مرگ بود) برانگیختیم تا میان خود از یکدیگر پرسش کنند. یکى از آنان گفت: چه مدّت (در این غار) مانده ‏اید؟ گفتند: یک روز یا بخشى از روز. (سرانجام) گفتند: پروردگارتان داناتر است که چه مقدار مانده ‏اید. پس یکى از خودتان را با این پولتان به شهر بفرستید تا ببیند کدام یک غذاى پاکیزه‏ ترى دارد، پس غذایى از آن برایتان بیاورد و باید (در این کار) زیرکى و دقّت به خرج دهد، و مبادا کسى را از شما آگاه کند!
 

بنام خدا

با سلام

دوست و همراه گرامی قبول حق باشه طاعات و عبادات شما و سپاسگزارم که آیه منتخب خودت را برای ما ارسال کردی.ترجمه و نکته ها و پیام های این آیه که از تفسیر نور بر گرفته شده بشرح زیر میباشد:

وَ كَذلِكَ بَعَثْناهُمْ لِيَتَسائَلُوا بَيْنَهُمْ قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قالُوا لَبِثْنا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّها أَزْكى‌ طَعاماً فَلْيَأْتِكُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ وَ لْيَتَلَطَّفْ وَ لا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَداً «19»

وما آنگونه (كه خوابشان كرديم)، آنان را (از خوابى كه شبيه مرگ بود) برانگيختيم تا ميان خود از يكديگر پرسش كنند. يكى از آنان گفت: چه مدّت (در اين غار) مانده‌ايد؟ گفتند: يك روز يا بخشى از روز. (سرانجام) گفتند:

پروردگارتان داناتر است كه چه مقدار مانده‌ايد. پس يكى از خودتان را با اين پولتان به شهر بفرستيد تا ببيند كدام يك غذاى پاكيزه‌ترى دارد، پس غذايى از آن برايتان بياورد و بايد (در اين كار) زيركى و دقّت به خرج دهد، و مبادا كسى را از شما آگاه كند!

نکته ها

«ورق»، درهم‌هايى بوده كه نقش پادشاه برآن بوده است.

عبارت‌ «وَ لْيَتَلَطَّفْ» وسط قرآن كريم قرار دارد كه به معناى مدارا و هوشيارى همراه با مهربانى است و اين خود لطفى است كه كلمه‌ى وسط قرآن را لطف و تلطّف و مهربانى‌تشكيل داده است.

در مبارزات بر عليه جوامع فاسد، وحدت بين نيروها عامل مهمى است. در اين آيه چهار مرتبه كلمه «كُم» مطرح شده است:

الف: در تهيه غذا همه يكى هستيم. «أَحَدَكُمْ»

ب: پول براى همه است. «بِوَرِقِكُمْ»

ج: غذايى كه تهيه مى‌شود براى همه است. «فَلْيَأْتِكُمْ»

د: حفاظت از جان همه لازم است. «لا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ»

جلد 5 - صفحه 153

پیام ها

1- براى خداوند، هيچ كارى مشكل نيست، نه خواب كردن 309 ساله، نه بيدار ساختن آنچنانى. «كَذلِكَ بَعَثْناهُمْ»

2- از حشر وبرانگيخته شدن در قيامت تعجّب نكنيد، هر بيدار شدن از خواب، نوعى بعث و نشور است. «بعثنا»

3- بيدار شدن از خواب نيز به اراده‌ى الهى است. «بعثنا»

4- بيدار كردن اصحاب كهف دو ثمر داشت، يكى براى خودشان كه طرح سؤال بود، «لِيَتَسائَلُوا» يكى براى ديگران كه نمونه‌اى از رستاخيز وبعث قيامت بود. «كَذلِكَ بَعَثْناهُمْ»

5- در آنچه نمى‌دانيم، اظهار نظر نكنيم. «رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ»

6- حتّى يك گروه كوچك نيز بايد مسئول ورهبر داشته باشد. (در ميان اصحاب كهف يك نفر بود كه امر و نهى وپرسش مى‌كرد.) قالَ قائِلٌ‌ ... فَابْعَثُوا

7- اقدام براى معاش زندگى، منافات با توكّل ندارد. اصحاب كهف هم پول و نقدينه داشتند، هم براى تهيه غذا حركت كردند. «فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هذِهِ»

8- وكالت و پذيرش وكالت از گروه جايز است. «فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ»

9- پول و نقدينگى، سابقه‌اى تاريخى و كهن دارد. «بِوَرِقِكُمْ»

10- هر پولى نمى‌تواند بهاى جنس قرار گيرد. «بِوَرِقِكُمْ هذِهِ»

11- وارستگان مؤمن هر غذايى را نمى‌خورند، نوع غذا و مقدار برايشان مطرح نيست، پاك و حلال بودن مهم است‌ «أَزْكى‌ طَعاماً بِرِزْقٍ مِنْهُ»

جلد 5 - صفحه 154

12- مؤمن بايد رازدار وهوشيار باشد وبا مدارا وتقيّه واصول ايمنى، دشمن را از وجود خود آگاه نكند. «وَ لْيَتَلَطَّفْ» كسى كه مسئوليّت مى‌پذيرد بايد مراقبت‌هاى لازم را داشته باشد.